جاذبه های ابیانه قسمت دوم
نام ابیانه شکل تغییر یافته ای از گویشی محلی به نام اویانه بوده است.ریشه ی این نام به دو واژه ی وی ( Vi ) به معنی بید و واژه ی ویانه ( Viyaneh) به معنی بیدستان باز می گردد. در زبان محلی نام روستای ابیانه را با گویش محلی این منطقه ویونا ( Viuna ) می خوانند. انتخاب این نام برای این روستا مربوط به گذشته ی این منطقه می شود. زیرا سر تا سر این روستا در گذشته پوشیده از درخت های بید بوده و به بیدستانمعروف بود.
اما به مرور و با گذشت زمان واژه ی ویونا به واژه ی اویانه برای خواندن نام این روستا تغییر کرد و امروز نیز با شکل نهایی اش یعنی ابیانه نامیده می شود.
روایت دیگری نیز در باب وجه تسمیه ی ابیانه وجود دارد که برخی معتقدند این نام در ابتدا ” آب یانه ” بوده است که به شکل فعلی اش در آمده است.
ابیانه یکی از اسناد معتبر تاریخی ایران به شمار می آید. با در بر داشتن مکان های ارزشمند تاریخی بسیاری همچون آتشکده ها، قلعه های تاریخی، زیارتگاه ها و مساجد، آسیاب ها و آب انبار ها، خانقاه و کاروانسرا هایی که حالا تبدیل به جاذبه های تاریخی این روستا شده است، یکی از قطب های گردشگری ایران است که در خارج از ایران نیز آوازه ی بسیاری یافته است
اگر به ابیانه سفر کردید، به شما پیشنهاد می شود حتما از لبنیات این روستا بچشید. زیرا دارای لبنیاتی درجه یک و با کیفیت می باشد. از سایر سوغات خوراکی و صنایع دستی این روستا می توان به موارد زیر اشاره داشت: