تجهیزات مورد نیاز برای کارتینگ

همانند تمامی ورزش ها و سرگرمی های دیگر، کارتینگ نیز برای خود از استاندارد هایی برخوردار است، و ملزوماتی دارد که پیش از شروع، و برای رعایت آن استاندارد ها، لازم است ابتدا خود را تجهیز کنیم! تا تجربه ی امن تر و بی خطر تری را داشته باشیم.

گفتنی است که تجهیزات ورزش و تفریح کارتینگ بنا به کاربری تان از این رشته ی ورزشی کمی متفاوت خواهد بود. برای مثال اگر شما بخواهید به صورت حرفه ای کارتینگ را ادامه دهید، دیگر نمی توانید از خودرو های رنتال یا اجاره ای استفاده کنید و به مرور زمان و میزان پیشرفتتان، بهتر است خودروی کارت خودتان را در اختیار داشته باشید. که لازم به ذکر است برای داشتن خودروی کارت شخصی خود، باید چیزی حدود 12 الی 15 میلیون هزینه کنید. اگر قصد تجربه ی ورزش کارتینگ را دارید، پیش از سوار شدن به ماشین های کارت، نیاز است خودتان را مجهز به حداقل تجهیزات مورد نیاز در کارتینگ که شامل موارد زیر است کنید:

– لباس کارتینگ

( که شامل پوشش های یک سره، با مدل های متفاوت است. به عنوان مثال یکی از این مدل ها Wet Suite است، که شبیه به کاورهای ساده ایست که برای جلوگیری از نفوذ باران طراحی شده است. )

– دستکش های کارتینگ

– کفش های کارتینگ

– کلاه های ایمنی کارتینگ

– Body Protection یا همان جلیقه های محافظت کننده از بدن

( بادی پروتکشن ها جلیقه هایی هستند که با پوشیدن آنها کمر و دنده ها پوشیده و محافظت میشود، و شما را از خطرات احتمالی، در حین تجربه سرعت و هیجان با کارتینگ در امان می دارند. )

– لباس های زیر ویژه کارتینگ

( که شامل بلوز های زیر پوش، شلوار های زیر پوش جذب و جوراب می باشد.)

 

لیستی از پیست های کارتینگ موجود در ایران

تقریبا می توان گفت تا پیش از احداث پیست های کارتینگ و مکان هایی که به طور اختصاصی به اتومبیلرانی پر سرعت تعلق داشتند، چنین تجربه ای را فقط می شد در شهر بازی ها، در مقیاسی به مراتب کوچکتر و محدود تر داشت. اما بعد ها وقتی کارتینگ بیشتر میان مردم جا باز کرد و طرفداران خاص خودش را پیدا کرد، پیست هایی نیز در شهر های مختلف کم کم راه اندازی شدند که این امکان را برای مردم فراهم آوردند تا در شهر خودشان به راحتی کارتینگ را امتحان کنند.

اگر چه تنها پیست کارتینگ موجود در ایران که استاندارد های بین المللی را دارد و مسابقات کارتینگ به صورت حرفه ای در آن برگزار می شود یک مورد است و آن هم پیست “پرند” است، اما ما پیست های دیگری در کشور داریم که از آنها تحت عنوان پیست های تفریحی یاد می کنند که در زیر لیستی از این پیست ها در شهر های مختلف ایران را به شما معرفی خواهیم کرد:

-پیست کارتینگ بین المللی پرند در اتوبان تهران-ساوه

– پیست کارتینگ آزادی در تهران

– پیست کارتینگ در همدان

– پیست کارتینگ و جامپینگ در شیراز

– پیست کارتینگ فرمولا در منطقه آزاد بندر انزلی

– پیست کارتینگ جزیره در کیش

– پیست کارتینگ راکارت در رامسر

– پیست کارتینگ موزه خودرو در جاده مخصوص کرج

– پیست کارتینگ شهر در شیراز

– پیست کارتینگ فراسا در جاده لشکرک تهران

– پیست کارتینگ بابلسر

– پیست کارتینگ فراسا در چالوس

– پیست کارتینگ خلیج فارس در هرمزگان

– پیست کارتبنگ نمک آبرود

اینها نمونه هایی از پیست های کارتینگ موجود در ایران هستند، و علاوه بر اینها میتوان به پیست های کارتینگ در شهر هایی نظیر نوشهر، اردبیل، اصفهان، یزد، اهواز، مشهد و زاهدان و رشت نیز اشاره کرد.

 

• پاراسل Parasel !

اگر که جز علاقه مندان به ورزش های آبی و تفریحات آبی هستی، بی شک پاراسل جز تفریحات مورد علاقه تان هواهد بود. پاراسل یکی از لذت بخش ترین و هیجان انگیز ترین انواع تفریحات و ورزش های آبی است. تعریف کلی پاراسل می شود چتر بازی بر فراز دریا و تجربه ی لذت بخش همزمانی از آب و باد و پرواز است. پاراسل در واقع به چتری که با آن موفق به پرواز می شوید نیز گفته می شود. در این ورزش مهیج شما به وسیله ی چتر هایی که به آنها پاراسل می گویند و به کمک یک طناب محکم به قایق متصل می شوند پرواز را تجربه می کنید. قایق با سرعت در آب حرکت می کند و باعث ارتفاع گرفتن هرچه بیشار چتر پاراسل می شود و شما را به دنبالش در هوا می کشد. در واقع با این اوصاف تقریبا می توان گفت که پاراسل هم در دسته ی ورزش های هوایی قرار می گیرد و هم در دسته ی ورزش های آبی.

پاراسل نیاز به آموزش خاصی ندارد، فقط کافیست پیش از سوار شدن بر چتر های پاراسل، به کمک و با همراهی یک کاربلد در این زمینه، خودتان را به تجهیزات ایمنی لازم برای این کار مجهز کرده و منتظر حرکت قایق و اوج گرفتن تان بمانید. مدت زمان پاراسل های تفریحی عموما 10 دقیقه است و پس از پایان این مدت قایق به سمت ساحل رفته و از سرعتش می کاهدف با اینکار شما به همراه چتر در ساحل به آهستگی فرود می آیید.

 

 

 

• اسکی روی آب

یکی دیگر از زیر شاخه های پر طرفدار ورزش های آبی، اسکی روی آب است. اسکی روی آب هم مانند زیر شاخه های دیگر ورزش های آبی به دلیل استقبال قابل توجه عده ی زیادی دوستدارانش، جنبه های تفریحی بسیاری نیز پیدا کرده است. و دیده می شود که همه ساله خصوصا در فصول گرم سال یا در سفر به شهر های ساحلی، توریست ها یا بومیان علاقه زیادی به آن نشان داده اند. این ورزش آبی در آمریکا متولد شد و در آنجا پیشرفت چشمگیری در حتی بخش مسابقات بدست آورد.

در اسکی روی آب شما وسیله ی ساده ای در اختیار دارید که اصطلاحا به آن همان اسکی می گویند، آنرا به پا می کنید و روی آن می ایستید، و بعد توسط یک وسیله ی آبی موتور دار یا همان قایق های موتوری، روی آب کشیده می شوید. قایق ها با سرعت حدودا 30 کیلومتر در ساعت شما را به دنبال خود روی سطح آب می کشند، و وظیفه ی مهم شما حفظ تعادل و جهت دهی درست به تخته ی اسکی زیر پایتان است.

اسکی روی آب انواع گوناگونی دارد. مانند اسکی با تخته، اسکی در آب های خروشان، اسکی پرشی و نمایشی، که از جمله اشکال متفاوت اجرای اسکی هستند. مسابقات اسکی معمولا در پیست ها آبی با طول 200 متر و عرض 20 الی 25 متر برگزار می شوند که به وسیله ی توپ های بادی یا گوی های شناور حریمش مشخص شده است. برخورداری از قدرت بدنی کافی و بالا تنه ای قوی از شروط شرکت در این مسابقات و سطح پیشرفته ی آن است. برای اینکه باید بتوانید به خوبی دستگیره ای که با آن توسط یک طناب به قایق وصل شده اید را بگیرید و تعادلتان را حفظ کنید.

 

• درباره ی روستای تاریخی ابیانه

روستای کوهستانی ابیانه یکی از روستاهای دیدنی و خارق العاده ی ایران است که هم از نظر زیبایی بصری و هم به لحاظ موقعیت جغرافیایی و پیشینه و آثار تاریخی پر بارش دارای جاذبه های گردشگری بسیاری برای گردشگرانی خواهد بود که ابیانه را برای گشت و گزار انتخاب می کنند. که در ادامه شما را با وجه های گوناگون این روستای تاریخی خوش منظر آشنا خواهیم کرد.

• موقعیت جغرافیایی روستای ابیانه

ابیانه به طور کلی زیر مجموعه ی استان اصفهان محسوب می شود.

ابیانه از سمت شمال غرب در 40 کیلومتری شهرستان نطنز و از سمت غرب در 20 کیلومتری جاده نطنز و کاشان و از سمت جنوب غرب نیز در 80 کیلومتری شهر کاشان قرار گرفته است. و از سمت جنوب نیز به رودخانه “برز رود” منتهی می شود.

ارتفاع روستای ابیانه از سطح دریا را چیزی در حدود 2220 متر محاسبه کرده اند.

ابیانه در واقع جز روستاهای کوهستانی ایران محسوب می شود. و در قسمت دامنه ی رشته کوه های مرکزی ایران، به نام کوه های کرکس قرار گرفته است. این قرار گرفتن در میان رشته کوه های متعدد ابیانه را دارای ساختاری دره ای شکل کرده است.

تمدن این روستای تاریخی به 4 هزار سال و در واقع به زمان حکومت صفویه بر میگردد. زیرا ابیانه در حالت کلی در منطقه ای ییلاقی قرار داشت و اکثر درباریان دوست داشتند برای تفریحات و فراغت در این روستای خوش آب و هوا اقامت داشته باشند.

ساختار و معماری خانه های ابیانه که از گذشته تا کنون بدون تغییر باقی مانده است به 3 دوره ی حکومت صفویان، سلجوقیان و دوره ی قاجار مربوط می شود. اگر از دور به بافت خانه ها نگاه کنید ساختار مکعبی شکل و رنگ سرخ آنها نظرتان را در ابتدا جلب خواهد کرد. و می توان گفت بافت مسکونی روستای ابیانه از جهاتی شما را یاد روستای پلکانی ماسوله نیز خواهد انداخت.

• زبان مردم روستای ابیانه

زبان اهالی روستای ابیانه فارسی است. اما دارای لهجه ی خاص جغرافیای خودشان مرسوم به لهجه ی ابیانه ای هستند.

• آب و هوا و فصول مناسب برای سفر به ابیانه

ابیانه روستایی ییلاقی ست و بهترین فصول برای سفر و گشت و گذار در آن فصول بهار و تابستان می باشند. اما نمی توان گفت دیدار از آن در فصول دیگر خالی از لطف خواهد بود.

اما به طور کلی دارای آب و هوایی ترکیبی از آب و هوای مدیترانه ای و معتدل و خشک است. تابستان هایی بدون باران اما خنک و زمستان های مملو از باران و برف دارد.

• فرهنگ و آداب و رسوم دیرینه ی ابیانه

معمولا در روستاهای تاریخی پایبندی به آداب و رسوم و سنت های دیرین در میان مردم پر رنگ تر دیده می شود. ابیانه نیز از این دست روستاهاست که مردمش روی پیشینه و رسوم سنتی خود تعصب خاصی دارند.

• یکی از این رسوم پوشیدن لباس محلی توسط اهالی آن است، که برای مردان شلوار های پارچه ای گشاد و بلند و معمولا سیاه رنگ است، و شامل پیراهن، قبا و تمون و جلیقه و شال برای کمر و گیوه های محلی می شود. و برای زنان نیز پیراهن های بلند با پارچه های گلدار و چارقد های سفید است که و جزییاتی که شامل سربند، روسری یا همان چارقد، عرقچین و شلیته و یل و جوراب و پاپوش می شود.
• شغل و حرفه ی اصلی و عموم مردم در ابیانه دامداری و کشاورزی و باغداری است که معمولا نیز از روش های سنتی آن را اداره می کنند. و زنان نیز در این روستا هم پای مردان در اقتصاد و کار فعالیت های چشمگیری دارند. یه عنوان مثال در گذشته یکی از راه های کسب در آمد در میان زنان این روستا، بافتن گیوه هایی با دست بود که مورد استقبال و توجه گردشگران نیز بسیار واقع می شد.
• از دیگر رسوم باستانی روستای ابیانه می توان به مراسم با شکوه 4شنبه سوری آنها اشاره کرد. که برایشان جز مراسم بسیار ارزشمند و با هویت تاریخی می باشد. طی آن ابتدا به رسم عموم ایرانیان آتش به پا کرده و از روی آن با آیین خاص می پرند. و سپس طی مراسم دیگری به صورت نمادین، از بام هایشان بوته های خشک را آتش زده و به پایین پرت می کنند.