همه چیز درباره ی ورزش مهیج زمستانی اسنومبیل رانی
-
همه چیز درباره ی ورزش مهیج زمستانی اسنومبیل رانی
شاید شنیدم نام اسنومبیل رانی یا معادل فارسی آن که ” برف رو ” است، در میان زیر شاخه های ورزش های زمستانی کمی برایتان عجیب به نظر بیاید. زیرا در مناطق برفی که استفاده از وسایل نقلیه ی دیگر تقریبا امکان پذیر نیست یا بسیار دشوار است، خصوصا در خارج از ایران، دیده ایم که با خودروهای موتوری کوچکی که معمولا ظرفیت آنها یک یا دو نفر است و مناسب برای حرکت در برف طراحی و ساخته شده است، عبور و مرور می کنند. و کاربری های بسیاری نیز در زمینه های مختلف دارد. این خودرو های کوتوری کوچک پس از مدتی جای سورتمه ها را در مناطق شمالی آمریکا گرفت. زیرا امن تر و محکم تر به نظر می رسید. ابتدایی ترین نوع اسنومبیل ها یا برف رو ها در سال 1924 طراحی و ساخته شدند و رفته رفته با احساس نیاز بیشتر و به کار بردن تکتولوژی های پیشرفته تر در آنها، انواع مدرن تری از برف رو ها کم کم به بازار عرضه شد و مورد استقبال بسیاری هم قرار گرفت. و امروزه جدای از تمام کاربری های دیگرش در مناطق ذکر شده، به عنوان یک وسیله ی ورزشی و تفریحی بسیار مهیج از آن استفاده می شود و در دنیای ورزش نیز از علاقع مندان و طرفداران خاص خودش برخوردار است. از جمله دیگر کاربری های برف رو ها یا همان اسنومبیل ها به جز مقاصد تفریحی و ورزشی، می توان به کاربرد آن برای پلیس ها، کشاورزان و دامداران، تعمیر کاران خطوط تلفن و شکارچیان نیز اشاره کرد.
ساختار این خودروهای کوچک برف رو، از موتور های بنزینی یک یا دو سیلندری تشکیل شده است که تقریبا سرعتی معادل 80 کیلومتر بر ساعت دارند. اما لازم به ذکر است که در مدل های مسابقه ای این برف رو ها که موتورشان عموما قوی تر است، سرعت این دستگاه ها به 190 کیلومتر در ساعت هم می رسد. اسنومبیل ها دارای یک جت اسکی در قسمت جلویی شان هستند و توسط یک فرمان که به آن متصل می شود هدایت و کنترل می شوند. اسنومبیل ها دارای 6 تا 8 لاستیک کم باد هستند تا بتوانند به راحتی روی برف حرکت کنند. اما وظیفه ی به حرکت در آمدن تایر ها و شروع حرکت برف رو ها به وسیله ی چرخیدن یک تسمه ی لاستیکی که روی سطحش دارای میله های فولادی کوچک است، صورت می گیرد. میله های فولادی در روی آن تسمه ها در برف فرو رفته و موجب سهولت در حرکت وسیله های موتوری بر روی برف می شوند. اسنومبیل ها در کنار تمام مزایا و کاربری هایشان، دارای معایبی نیز می باشند. از جمله این معایب، سر و صدای زیاد آنها به هنگام حرکت است. یا از بین بردن و آسیب زدن به پوشش های گیاهی و محصولات کشاورزی. و از همه ی اینها مهم تر خطرات احتمالی برای سرنشینانش، به علت سرعت زیاد آنها، که آمار این خطرات و آسیب های وارد کرده اش تا کنون کم هم نبوده است می باشد. بنابراین اکیدا توصیه می شود پیش از امتحان کردن این ورزش حتما قبلا آموزش مختصری در خصوص نحوه ی کار با خودرو و کنترل و هدایت آن ببینید و از لوازم جانبی و تجهیزاتی که ایمنی شما را فراهم می کنند حتما برخوردار باشید.
