• آفرود به عنوان یک ورزش، و مسابقات آفرود!

با بیشتر شناخته شدن و پیشرفت آفرود و استقبال فراوانی که توسط علاقه مندان از آن صورت گرفت، به مرور زمان و کم کم از شکل صرفا تفریحی خودش خارج شد و پا را فراتر نهاد و وارد عرصه رقابت شد. و چون پیشرفت آن به صورت اصولی و با چهارچوب های استاندارد خاصی پیش رفت، کم کم جنبه ی ورزشی به خودش گرفت. تقریبا می توان گفت هر نوع فعالیت دارای چهارچوبی که دارای شرایط لازم برای برگزاری مسابقات و رقابت ها باشد را می توان زیر گروه فعالیت های ورزشی دانست. و بدین ترتیب آفرود هم وارد این مجموعه شد. و حالا به عنوان یک ورزش با اصول و قواعد خاص خودش شناخته شده است.

بطور کلی آفرود به دو دسته ی کاملا مجزا تقسیم بندی می شود. دسته ی اول مربوط می شود به آفرود “طبیعت گردی” که همان راندن در مناطق مختلف اعم از کویری، سنگلاخی و غیره است… و هیچ رقابتی در آن صورت نمی گیرد و تنها به قصد ماجراجویی و لذت از ناشناخته ها به سبک آفرود است.

دسته ی دوم یا “آفرود مسابقه ای” همانطور که از نامش پیداست جنبه های رقابتی در آن مطرح بوده و شرکت کنندگانی دارد که برای دریافت امتیاز بیشتر تلاش کرده و با هم رقابت می کنند.

مسابقات آفرود یکی از زیر مجموعه های مسابقات اتومبیلرانی است، با این تفاوت که آفرود در پیست هایی که دارای دشواری مسیر هستند برگزار می شود. نه در مسیر های هموار و ساخته شده! و خودروی مناسب برای این مسابفات خودرو های شاسی بلند هستند.

مسابقات ویژه ی آفرود در تمامی شهر های ایران تقریبا برگزار شده و استاندارد های آن نیز خوشبختانه در سطح استاندارد های جهانی و بین المللی می باشد، و توانمندی رانندگان آفرود و ماشین هایشان نیز چیزی کم از مسابقات و رقابت های بین المللی ندارد.

سرپرستی و برگزاری مسابقات آفرود تحت نظارت فدراسیون اتومبیلرانی و فدراسیون گردشگری قرار دارد و از قواعد و ضوابط خاص خودش برخوردار است و به برندگان این مسابقات نیز جوایز ارزشمند و قابل توجهی اهدا می شود.

البته لازم به ذکر است که آفرود نیز همانند بسیاری از رشته های ورزشی مشکلات مخصوص به خودش را دارد. از جمله ی این مشکلات نداشتن پیست های حرفه ای مناسب و تامین بودجه نشدن از طریق نهاد های دولتی است. به همین دلیل تمامی آفرودرها یا همان ( آفرود نوردان ) ، تجهیزات و امکانات مورد نیازشان برای شرکت در مسابقات را، خودشان تامین می کنند، و توسط ارگان یا سازمان خاصی تامین بودجه و ساپورت مالی نمی شوند. اما با تمام این اوصاف آفرودرهای ایرانی با پشتکار و تلاش ها و هزینه ی شخصی خودشان موفق شده اند به عنوان یکی از مدعیان این رشته ورزشی در رقابت های بین المللی آفرود بدرخشند. از جمله آفرودرهای موفق و پر آوازه ی ایرانی که بطور مداوم در رقابت های بین المللی شرکت می کند، آقای “پرویز شه بخش” می باشد، که جز شرکت کنندگان بلوچ ایرانی ست. و در رقابت های جهانی بسیاری از جمله رقابت های آفرود داکار پاریس حضور داشته است.

قلعه الموت یا معروف به قلعه حسن یکی از مکان های ارزشمند و منحصر به فرد ترین بنا ها و دژ های تاریخ ایران است که اگر شما به عنوان گردشگر علاوه بر طبیعت گردی، علاقه مند به تاریخ، معماری و باستان شناسینیز باشید، قلعه الموت جز مکان هایی خواهد بود که می بایست ببینید. در ادامه شما را با وجه های مختلف این قلعه ی تاریخی آشنا خواهیم کرد.

✓ موقعیت جغرافیایی و تاریخی قلعه الموت

قلعه الموت از توابع استان قزوین محسوب می شود و در بخش شمال شرقی و در ارتفاع کوهی در روستای گازرخان واقع شده است.

این قلعه در فراز کوه و میان پرتگاه های عمیق و شکاف های خارق العاده و رو به طبیعتی بی نظیر واقع شده است.

ارتفاع قلعه الموت بر فراز کوه از سطح دریا به 2100 متر می رسد.

طول قلعه الموت حدود 120 متر و عرض آن نیز با توجه به تغییر در بخش های گوناگون قلعه بین 10 تا 30 متر می باشد.

قلعه الموت به طور کلی دارای دو بخش شرقی و غربی می باشد، که به دلیل اختلاف ارتفاع آنها، قلعه ی شرقی را در گذشته با نام های زیر می خواندند:

و قلعه غربی آن را نیز به دلیل کم ارتفاع بود و کوچکتر بودن با نام های زیر می خواندند:

دیوار های قلعه ی شرقی به دلیل ساخته شدن از سنگ و گچ آسیب کمتری را نسبت به بخش های غربی متحمل شده اند.

جالب است بدانید تنها راه ورودی و نفوذ به قلعه ی الموت از سمت بخش شمال شرقی آن است، زیرا قلعه الموت بر فراز کوهی ست که هر چهار سمت آن دره قرار دارد.

در گذشته روایاتی بود که بیان می داشت قلعه الموت محل زندانی کرد افراد در دوره ی صفوی بوده است. اما بسیاری از تحقیقات باستان شناسی و تاریخی اذعان داشته اند که این مکان به هیچ عنوان محل زندانی افراد نبوده است، و حتی ساکنین آن افرادی با جایگاه اجتماعی بالا بوده اند.

قلعه الموت را می توان یکی از شگفتی های معماری و تاریخی زمان صفویان دانست. که ساخت آن طبق مستندات پژوهشی به سال 226 هجری قمری باز می گردد، اما در سال 483 هجری قمری قلعه الموت به تصور حسن صباح در می آید.

حسن صباح حدود 35 سال در این قلعه اقامت کرد.

قلعه الموت به دلیل اینکه محل سکونت حسن صباح که یکی از برجسته ترین شخصیت های قوم اسماعیلیه ( از مخالفین فرمانروایان بغداد و سلسله ی سلجوقی ) بوده شهرت فراوانی یافته و در گذشته به قلعه حسننیز شناخته می شد. و به آشیانه ی عقاب نیز معروف بوده.

در سال 654 هجری قمری قلعه الموت به دستور هلاکو خان به آتش کشیده شد. و طبق روایات از ویرانه های آن برای نگهداری زندانیان استفاده کردند.

اما دوباره در سال 930 هجری قمری و با شروع پادشاهی شاه طهماسب در دوره ی صفوی، قلعه ی الموت جانی دوباره گرفت و ترمیم شد.

اما ویرانی باقی ماده از آن امروزه، ناشی از تخریب های بخش بخش در دوره ی قاجار برای یافتن گنج بوده است.

اهالی روستای الموت و اطراف قلعه الموت به زبان تاتی یا دیلمی سخن می گویند.

دیدار قلعه الموت مستلزم این است که ابتدا به استان قزوین بروید، سپس مسیری در حدود 108 کیلومتر را از قزوین طی کنید. این مسافت چیزی در حدود 2 الی 3 ساعت زمان خواهد برد. زیرا جاده ی رسیدن به الموت پر از پیچ و خم های پی در پی است.

اما طبیعت فوق العاده ای که در طول این مسیر همراهتان خواهد بود چنان چشم نواز و زیباست که طولانی بودن مسیر را برایتان لذت بخش خواهد کرد. و حسن دیگر آن این است که مسیر جاده به الموت مملو از مهمان خانه ها و استراحت گاه هایی ست که می توانید در زمان دلخواه در آنجا توقف و کمی استراحت کنید و دوباره به راهتان ادامه دهید.

❖ همه چیز درباره ی ورزش مهیج پارکور Parkour

نام پارکور Parkour را حتما در لیست عجیب ترین و هیجان انگیز ترینورزش های جهان دیده اید. پارکور بازها که همان ورزشکاران پارکور هستند، را احتمالا در برخی پارک ها یا در تلویزیون دیده باشید. آنها آزادانه روی هر سطحی با انعطاف پذیری بالا رکت می کنند. معنی لغوی پارکور را اگر بررسی کنید شاید تا حد زیادی برایتان این ورزش مهیج و پر فعالیت را توجیه کند. پارکور در لغت به معنی یک فعالیت ورزشی همراه با جا به جایی های سریع و سبک است و حرکات آن شامل انواع پرش ها دویدن ها و بالا رفتن از سطوح است. حرکات ورزشی در پارکور بیشتر جنبه ی نمایشی دارند.

پایه گذاری و ابداع پارکور توسط یک سرباز فرانسوی به نام ریموند بلRaymond Belle صورت گرفت. او در صدد به وجود آوردن یک روش جدید برای تعقیب و گریز ها بود و مسلما برای اینکار آمادگی جسمی لازم در کنار تکنیک های خاص حرف اول را می زد. در نهایت این روش توسط پسر این سرباز فرانسوی به صورت مدون ارایه شد. پارکور با نام امروزی اش برای اولین بار در پاریس و با الهام از ورزش های نظیر آمادگی جسمانی و ژیمناستیک در راستای کمک به مردم در مواقع اضطراری و حساس به وجود آمد و کاربری آن هر روز بیشتر شد و پا به عرصه های مختلفی گذاشت. برای مثال به جز جنبه های ورزشی و نمایشی، پارکور امروزه در اداره پلیس و برای کاربری های این چنینی نیز کاربرد فراوان و بسزایی دارد.

پارکور را علاوه در جنبه های ورزشی و می توان به عنوان یک هنر هم در نظر گرفت. هنر پرورش و تسلط و کنترل روی بدن و افزایش توانمندی و باور در خود. پارکور علاوه بر توانمندی ها جسمی به مهارت ها و توانمندی های ذهنی نظیر تمرکز، دقت و کنترل هیجانات به خصوص غلبه بر ترس دارد. و می توان گفت اصلی ترین و ابتدایی تمرین برای شروع پارکور غلبه بر ترس است.

برای اجرای حرکات ورزشی و نمایشی پارکور استادیوم ها یا فضاهای خاصی در نظر نمی گیرند معمولا. و می توانید پارکور باز ها را در محیط هایی مانند پارک ها و زمین های بازی یا ساختمان های نیمه کاره ی رها شده در حال انجام ورزش ببینید.

برای ورزش پارکور تجهیرات خاصی وجود ندارد. برای مثال آنها معمولا از لباس های خاصی استفاده نمی کنند. و لباس های پارکور بازها معمولا لباس های عادی یا لباس های ورزشی ساده است. تجهیزات ایمنی هم در آنها دیده نمی شود. اما تنها موردی که شاید کمی در پارکور اهمیت داشته باشد استفاده از کفش مناسب برای انجام آن است. زیرا به نظر می رسد بیشترین مسیولیت در حرکات پارکور بر عهده ی پا است. حفظ تعادل و سفت کردم پاها در جای مناسب یکی از مهم ترین عوامل در درست انجام دادن این ورزش است. کفش های پارکور بهتر است سبک و راحت بوده و ترجیحا کمی گردن داشته باشند تا از ساق پاها محافظت کنند. و دارای چسبندگی مناسبی باشند تا پارکور باز بتواند در جای درست با محکم کردم پاهایش تعادلش را حفظ کرده و حرکات صحیحش را ادامه دهد. وسایل جانبی نظیر مچ بند یا دستکش های نازک ورزشی نیز ممکن است برای پارکور کارآمد باشد.

• درباره جاذبه های شهرک توریستی نمک آبرود

نمک آبرود یکی از مقصد های همیشه جذاب برای مسافرینی ست که قصد سفر به شمال را دارند. شهری که در آن هم از نظر طبیعی و هم توریستی تفریحات بی شماری منتظرتان خواهد بود. نمک آبرود با دریا و ساحلش، با جنگل های سرسبز و بکرش، و امکانات رفاهی و تفریحی بی شمارش یکی از بهترین گزینه ها برای سپری کردن تعطیلاتی فراموش نشدنی برای شما می باشد.

• موقعیت جغرافیایی نمک آبرود

نمک آبرود در واقع شهرکی ست که در حد واسط میان دو شهر تنکابن و چالوس قرار گرفته است. از شهرک نمک آبرود به عنوان یکی از دهکده های توریستی تفریحی فعال استان مازندران یاد می کنند.

وسعت شهرک نمک آبرود تقریبا چیزی در حدود 650 هکتار می باشد.

بخش شمالی شهرک نمک آبرود به لحاظ جغرافیایی به دریای خزر و سمت جنوبی آن به رشته کوه های البرز و ارتفاعات مدوبن می رسد.

حدود 200 هکتار از مساحت نمک آبرود را پوشش های گیاهی که شامل پارک های جنگلی شمشاد و بنفشه می شوند تشکیل داده اند که خالق طبیعت و محیطی زیبا در این شهرک توریستی شده اند.

نمک آبرود به طور کلی شهرکی اقامتی، تفریحی و توریستی ست که همیشه برای ساکنین مازندران و همینطور سایر نقاط ایران یکی از جاذبه های گردشگری جذاب به حساب می آید.

• فصول مناسب برای سفر به نمک آبرود

شهر هایی مانند نمک آبرود با این حجم از امکانات تفریحی و توریستی مناسب ترین گزینه ی سفر در فصل های گرم تر و انرژیک تر سال مانند بهار و تابستان می باشند زیرا هم سرسبزی و زیبایی طبیعتش در این فصول بیشتر خود نمایی خواهد کرد، و هم به راحتی می توانید از هر امکان تفریحی دلخواهتان بدون دغدغه ی بهم ریختگی هوا استفاده نمایید.

• جاذبه ها و تفریحات گردشگری و توریستی نمک آبرود

اگر نمک آبرود را برای سفر خود انتخاب کرده اید می توانید خوشحال باشید که با یک تیر چند نشان زده اید. زیرا این شهرک جذاب تفریحی و توریستی مملو از طبیعتی چشم بر نداشتنی و جاذبه های تفریحی بسیاری می باشد. و تمامی امکانات تفریحی و اقامتی مناسب را نظیر رستوران ها، سرویس های بهداشتی، مراکز خرید، پارکینگ، شهر بازی و غیره را به مسافرانش ارایه می دهد.

شما در نمک آبرود می توانید تجربه ی جنگل نوردی و طبیعت گردی و گشت و گذار و عکاسی را داشته باشید.

می توانید به دریا و ساحل آن جهت آب تنی و لذت از مناظر و تفریحات حاشیه ی ساحلش بروید.

علاوه بر اینها یکی از تفریحات بسیار مشهوری که در نمک آبرود به انتظارتان خواهد بود استفاده از تله کابین آن برای پیمودن مسیر بین دو کوه بر فراز طبیعت زیبای این شهرک توریستی زیبا می باشد.

اگر به دنبال هیجان بیشتری هم هستید به شما سورتمه ی نمک آبرود را پیشنهاد می کنیم که می توان آن را اولین سورتمه ی تاسیس شده در ایران نیز دانست.

به شما پیشنهاد می کنیم اگر به نمک آبرود سفر کردید، دیدن از پارک ماجراجویی آن را از دست ندهید. شما در این پارک علاوه بر جاذبه ها و زیبایی های طبیعی، با تفریحات مهیجی رو به رو می شوید که سفر را برایتان چندین برابر خاطره انگیر خواهد کرد.

از جمله این تفریحات می توان به پل معلق نمک آبرود، زیپ لاین، پینت بال، کارتینگ، ماشین های کنترلی و موتور های چهار چرخ، باشگاه تیر اندازی، تفریحات پروازی نظیر گلایدر، پاراگلایدر، چتر و بالگرد و کایت، و دوچرخه سواری و شهربازی مخصوص پارک حیوانات تاکسی درمی، سینما های چند بعدی و پارک آبی آن نیز اشاره کرد.

بنابراین اگر برای مقصد سفر خود نمک آبرود را انتخاب کرده اید می توانید خوشحال باشید که متناسب برای هر سلیقه ای در آن تفریحی خاص را تجربه خواهید کرد.

• همه چیز درباره توربو شارژر ها

اگر شما هم جز طرفداران و علاقه مندان به دنیای ماشین ها باشید، قطعا نام توربوشارژر ها یا سیستم های پر خوران خودروها را هم شنیده اید. توربوشارژر ها یکی از فناوری های نوین و پیشرفته ی پیشرانه های بنزینی محسوب می شوند. با توربوشارژر ها می توانید سیستم های پیشرانه ی بنزینی سبک تر و کوچکتر و در عین حال کم مصرف تر در خودروی خود داشته باشید.

اولین طراحی و تولید توربوشارژر ها مربوط به تقریبا اواخر قرن نوزدهم می شود، که ایده ی آن توسط یک مهندس آلمانی به نام گوتلیب دایملر ارایه شده بود. اما توربوشارژ های امروزی با نوع اولیه آنها تفاوت های چشمگیری دارند. پس از اعمال تغییرات بسیار روی این فناوری جدید، شکل نهایی توربوشارژرها به شکلی که امروزه از آنها استفاده می کنیم، توسط آلفرد بوشی سوییسی صورت گرفت. اولین بار توربوشارژ ها در پیشرانه های 12 سیلندری تانک ها و هواپیما های جنگی در جنگ جهانی اول نصب شده بود.

• عملکرد توربوشارژر ها

توربوشارژر ها به عنوان یک توربین کامل عمل کرده و پس از فشرده کردن هوا آن را به درون محفظه ی احتراق هدایت می کنند. در واقع توربوشارژر ها و سوپر توربو ها عملکرد تقریبا یکسانی دارند، اما از یک نظر دارای تفاوت اند که این تفاوت در چگونگی تامین نیروی مورد نیازشان می باشد. بدین صورت که سوپرشارژر ها نیروی مورد نیازشان را مستقیما توسط بخش میل لنگ خودرو ها تامین و دریافت می کنند. و توربوشارژر ها این نیروی مورد نیاز را از طریق دود های خارج شده از لوله ی اگزوز خودرو دریافت می کنند.

خاصیت توربوشارژر ها در خودروها این است که در حین مکش هوا، یک نیروی مضاعف همراه با هوای ورودی به محفظه ی احتراق می فرستند و با این کار موجب می شود اکسیژن بیشتری وارد سیلندر خودرو ها شود و در نتیجه ی این اکسیژن مضاعف، احتراقی که اتفاق می افتد نیز کامل تر و صحیح تر و قوی تر خواهد بود. و از همین جهت نیز پیشرانه های بنزینی که دارای توربوشارژر هستند، قدرتمند تر عمل کنند.

• ساختار توربوشارژر ها

توربوشارژر ها دارای دو بخش اساسی در ساختار خود هستند. این دو بخش اصلی شامل توربین و کمپرسور می باشد. توربین درون خودرو ها به وسیله ی برخورد دودهای خارج شده از لوله های اگزوز به چرخش در می آیند، در نتیجه ی چرخش توربین ها کمپرسور ها نیز به چرخش در می آیند و کم کم با قدرت هوا را به درون سیلندر ها هدایت می کنند. قدرت توربوشارژر ها ناشی از دور موتور بالای آنها ست. سرعت چرخش آنها چیزی در حدود 200 هزار دور موتور در دقیقه است. فاکتور مهمی که در کارایی توربوشارژر ها اهمیت زیادی دارد، اندازه و ابعاد آنهاست. هرچه این توربوشارژر ها اندازه ی بزرگ تری داشته باشند، قادر خواهند بود فشار بیشتری را تولید و به سیلندر وارد کنند. اما در میزان دور موتور عملکرد ضعیف تری نسبت به توربوشارژر های کوچکتر خواهند داشت.

در نتیجه توصیه می شود با توجه به نیاز و ساختار و اندازه ی پیشرانه های بنزینی خودرو، توربین ها را انتخاب کنید.

• همه چیز درباره آفرود! OFF–ROAD

این روزها که همه به خصوص جوان ترها به دنبال تجربیات و هیجانات جدید و متنوع هستند، حتما نام “آفرود” تاکنون به گوش تان خورده است. آفرود تفریحی جذاب و کاملا متفاوت برای افرادی ست که روحیه ی ماجراجویانه و شجاعی دارند و به دنبال کشف و یافتن ناشناخته ها در دل طبیعت، سفر و جاده هستند.

اگر بخواهیم تعریف درست و نزدیکی به آفرود در اختیارتان قرار دهیم، می توان گفت: آفرود یکی شاخه های رشته ی اتومبیلرانی است، با این تفاوت که شما در یک مسیر صاف و هموار اتومبیل تان را نمی رانید. بلکه آفرود در جاده ها و مسیر های ناهموار راندن است. مسیر هایی صعب العبوری نظیر شنزار ها، بستر رودخانه ها، جاده های پر از گل و لای، پوشیده از برف، تخته سنگ ها یا سنگ ریزه ها، و یا هر مسیر دیگری روی زمین که دست نخورده و بکر بوده باشد و عبور از آنها آسان نباشد.

همانطور که از نامش پیداست، واژه ی آفرود OFF–ROAD یک واژه ی لاتین به معنای “خارج از جاده” یا همان “بیراهه” است. در واقع آفرود ورزش راندن در بیراهه ها یا همان مسیرهایی ست که جاده ی مشخص و همواری برای آن در نظر گرفته نشده است، مسیرهایی که آسفالت نیستند. مانند مناطق کویری، سنگلاخی، تپه های شنی و غیره… که خوشبختانه کشور ما از این لحاظ دارای امتیاز و شانس ویژه ایست. زیرا تمامی شرایط محیطی و طبیعی را برای تجربه ی انواع آفرود نوردی ها داراست.

• انواع متفاوت آفرود و مسیر های آن

آفرود در هر منطقه و هر زمانی بسته به ویژگی های آب و هوایی و جوی آن منطقه، دارای انواع متفاوتی است. به همین دلیل برای یک راننده ی آفرود بودن و حرفه ای شدن در این زمینه باید که مهارت ها و توانمندی های لازم و تکنیک های رانندگی در هر جاده و مسیری، و هر شرایط و منطقه ای را کاملا آموخته، و در آن مسیر ها و شرایط خاص شان قرار گرفته باشید. زیرا هر چه تجربه تان در این زمینه بیشتر باشد زودتر به یک آفرود نورد ماهر و کاربلد تبدیل خواهید شد. و همانطور که میدانید رسیدن به چنین سطحی و بدست آوردن چنین مهارت هایی همانند تمامی ورزش ها یا هر فعالیت دیگری، جدای از داشتن استعداد ذاتی برای رانندگی در شرایط خاص، نیازمند داشتن پشتکار، صرف انرژی و زمان کافی و داشتن صبر و حوصله در این راه است.

همانطور که گفتیم آفرود ها را می توان با توجه به مسیر های متفاوت به انواع متفاوتی نیز تفکیک و دسته بندی کرد. از جمله:

• آفرود کویری که اشاره به رانندگی در رمل ها و تپه های شن و ماسه ای دارد.
• آفرود جنگلی که منظور از آن راندن در مسیر های گل آلود است.
• آفرود برفی که نامش گویای آن است و به رانندگی در برف و یخبندان است.
• آفرود آبی که همان رانندگی در رودخانه ها و مسیر هایی است که باید از آب گذشت.
• آفرود مسیر های سنگلاخی که رانندگی روی تخته سنگ های عظیم یا مسیر های مملو از سنگ ریزه هاست.

و انواع و اشکال متفاوت دیگری از جمله اینها…