• شگفتی های جنگل ابر شاهرود

از نامش هم پیداست که تا چه اندازه حضور در میان میان این جنگل و ایستادن بر دشت هایی که بالاتر از سطح ابرها قرار گرفته اند و تماشای مناظر باور نکردنی اش رویایی و خارق العاده خواهد بود. جنگل ابر شاهرود یکی از دیدنی ترین، زیبا ترین و لطیف ترین مناظر ایران محسوب می شود، که شاید چند روز تجریه ی اقامت در آن چیزی کم از تجربه ی یک رویای به حقیقت تبدیل شده آن هم در دل طبیعت را نداشته باشد.

اگر بخواهیم به شهرت جنگل ابر شاهرود و ویژگی ای که آن را نسبت بسیاری دیگر از دشت ها و جنگل ها متمایز می کند اشاره کنیم، این است که در بسیاری از فصول و ماه های سال این جنگل غرق در مه غلیظی ست که همچون دریایی آبی و آرام دشت و جنگل ابر شاهرود را در آغوش گرفته است و آن را تبدیل به یکی از دنج ترین و آرام ترین نقاط طبیعی ایران کرده است.

• موقعیت جغرافیایی جنگل ابر شاهرود

جنگل ابر در استان سمنان و در 45 کیلومتری شمال شهرستان شاهرود واقع شده است. که اگر در شهرستان شاهرود به سمت روستای ابر حرکت کنید، به جنگل ابر واقع شده در این روستا خواهید رسید.

وسعت جنگل شاهرود چیزی در حدود 35 هزار هکتار می باشد.

• جاذبه های طبیعی جنگل ابر شاهرود

بی شک یکی از شگفتی های منحصر به فردی که می توان برای جنگل ابر شاهرود در نظر گرفت، پوشش گیاهی و جانوری بسیار کمیاب اش است. جنگل ابر شاهرود جز معدود جنگل هایی ست که در عین حال دارای پوشش های گیاهی و جانوری با تنوع بالا در خود می باشد. که در زیر به آنها اشاره خواهیم کرد:

• پوشش های گیاهی: گیاه آویشن، شبدر، درخت گیلاس های وحشی،درختان راش و نارون و بلوط، سرخدار، چوبک، اورس، توسکا، دم روباهی و بارانک
• پوشش جانوری: خوک وحشی، روباه و پلنگ، گرگ، خرگوش، کبوتر جنگلی، کبک، فاخته، خرس قهوه ای، شاهین، شوکا، کرکس و عقاب جنگلی

به دلیل دارا بودن جنگل ابر شاهرود از چنین جاذبه های طبیعی ارزشمند و نایابی، در بهمن ماه 1389 این جنگل را به عنوان 114 امین اثر جامانده ی طبیعی به ثبت میراث طبیعی در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در آوردند. همچنین پس از گذشت چند سال در بهمن سال 1393 جنگل ابر جز مناطق محافظت شده در سازمان محیط زیست نیز ثبت شد.

• تفریحات و جاذبه های دیدنی جنگل ابر شاهرود

جنگ شاهرود جز آن دسته از مناطقی ست که علاوه بر مقصد، در طول مسیر رسیدن به آن نیز از زیبایی های جاده بی نصیب نخواهید ماند، و این امر لذت سفر را برایتان دو چندان خواهد کرد.

به عنوان مثال اگر پیش از رفتن به روستای ابر، در شهرستان شاهرود توقف کنید می توانید از جاذبه ی طبیعی و تاریخی شاهرود که به دلیل غنی بودن و ارزشمندی آثار تاریخی اش آن را به قاره ی کوچک تشبیه می کنند نیز بهره مند شوید.

یا اگر در شهر بسطام توقف کوتاهی داشته باشید می توانید از آرامگاه شیخ ابولحسن خرقانی که از شعرا و عارفان برجسته ی ایرانی بوده است دیدن نمایید.

از دیگر تفریحانتی که می توانید در جنگل زیبای ابر شاهرود تجربه کنید می توان به کوهنوردی در مسیر رسیدن به جنگل و جنگل نوردی های دلچسب در میان طبیعت بسیار زیبای روستای ابر همراه با هوای مطبوع و صدای پرندگان تجربه کنید اشاره کرد.

اگر به روستا و جنگل ابر شاهرود سفر کردید فراموش نکنید یکی از جذاب ترین تفریحات در این جنگل تجربه ی دوچرخه سواری های گروهی می باشد.

بنابراین به شما پیشنهاد می شود ابزارهای ایمنی مورد استفاده در دوچرخه سواری را همراه خود داشته باشید تا خاطراتتان به لذت بخش ترین شکل ممکن در این جنگل ثبت شوند.

• ورزش های هوایی!

یکی از دسته بندی های جدیدی که امروزه در دنیای ورزشی زیاد نام آن را می شنویم، ورزش های هوایی هستند.

ورزش های هوایی زیر شاخه ای نوپا و تازه وارد به عرصه ی ورزش کشور مان هستند که با دنیای مملو از هیجان شان حس ماجراجویی و تجربه ی این هیجانات را در بسیاری از جوانان تحریک کرده و آنها را از علاقه مندان و طرفداران پر و پا قرص خود ساخته اند. به طوری که امروزه ورزش های هوایی در ایران کاملا شناخته شده و طرفداران خودش را پیدا کرده و به جز جنبه ی تفریحی، جنبه ی حرفه ای نیز کسب کرده و حتی این طور به نظر می رسد که آینده ی بسیار روشنی در انتظار اهالی این گروه از ورزش هاست. البته ناگفته نماند که این گروه از ورزش ها با این سطح از هیجانات جنبه های نمایشی بسیاری نیز دارند.

درست است که سن ورزش های هوایی در ایران شاید به بیست سال هم نرسد، اما این ورزش سابقه ای طولانی و پر آوازه در دنیا به خصوص در آمریکا و اروپا و همچنین در کشور های آسیای شرقی دارد. در ایران ورزش های هوایی اولین بار توسط دو نفر به نام های : آقای حسن جعفری و آقای جعفر انصاری پایه گذاری شدند و به عنوان زیر مجموعه ای از گروه ورزش های کوهنوردی قرار گرفتند و کم کم شروع به فعالیت کردند.

ورزش های هوایی شامل  زیر رده های زیر می شوند:

• سقوط آزاد Parachuting
• پاراگلایدینگ Paragliding
• کایت سواری Hanggliding
• پرواز با بالن Hot Air Balone
• بانجی جامپینگ Banjo Jumping
• کایتینگ Kite Surfing
• هواپیما های تفریحی Airplane
• پرواز با گلایدر Gliding

که مورد به مورد به آنها خواهیم پرداخت.

سقوط آزاد یا  !Parachuting

شاید اگر قبل تر ها نام چتر بازی را می شنیدید، فقط و فقط به یاد نظامیان و مانوور هایشان می افتادید. اما امروزه چتر بازی یا حرکات ورزشی ای نظیر سقوط آزاد تنها محدود به ارتش و نظام نیست. بلکه به صورت یک شاخه ی ورزشی مجزا و پر هیجان دارای طرفداران خاص خودش است و شکلی همگانی به خود گرفته. حتی خوشبختانه محدودیت جنسیتی نیز ندارد. و هم برای بانوان و هم آقایان امکان پذیر است. کما اینکه امروزه شاهد  شرکت کنندگان خانم بسیاری در ورزش های هوایی مانند همین سقوط آزاد و چتر بازی بوده ایم که چه به صورت تفریحی و چه به صورت حرفه ای در این زمینه حرفی برای گفتن دارند.

همان طور که قبلا با شما در میان گذاشتیم، ورزش های هوایی جنبه های نمایشی بسیاری نیز دارند. و حتما چتر بازان و سقوط آزاد کنندگان بسیاری را با هنر های نمایشی شان در حال پرش دیده اید که با حرکات هماهنگ و آکروباتیک در پرش های جمعی و یا به صورت انفرادی، پرش را برای خودشان و بینندگان هیجان انگیز تر و تماشایی تر می کنند.

لازم به ذکر است چتر بازی و سقوط آزاد، با وجود سباهت های عمده شان اما دو شاخه ی متفاوت از هم هستند. و در عمل دو شکل مختلف دارند. در چتر بازی پس از گذشت تنها چند ثانیه از پرش از هواپیما، چتر باز قلاب چتر را می کشد و چتر باز می شود. اما در سقوط آزاد که اولا چتر باز از ارتفاع بیشتری در مقایسه با چتر بازی میپرد، و دوما اینکه پس از پرش مسافت نسبتا زیادی را بدون چتر سقوط می کنند و وقتی به فاصله ی مشخصی از زمین رسیدند چتر را باز میکنند.

قلعه الموت یا معروف به قلعه حسن یکی از مکان های ارزشمند و منحصر به فرد ترین بنا ها و دژ های تاریخ ایران است که اگر شما به عنوان گردشگر علاوه بر طبیعت گردی، علاقه مند به تاریخ، معماری و باستان شناسینیز باشید، قلعه الموت جز مکان هایی خواهد بود که می بایست ببینید. در ادامه شما را با وجه های مختلف این قلعه ی تاریخی آشنا خواهیم کرد.

✓ موقعیت جغرافیایی و تاریخی قلعه الموت

قلعه الموت از توابع استان قزوین محسوب می شود و در بخش شمال شرقی و در ارتفاع کوهی در روستای گازرخان واقع شده است.

این قلعه در فراز کوه و میان پرتگاه های عمیق و شکاف های خارق العاده و رو به طبیعتی بی نظیر واقع شده است.

ارتفاع قلعه الموت بر فراز کوه از سطح دریا به 2100 متر می رسد.

طول قلعه الموت حدود 120 متر و عرض آن نیز با توجه به تغییر در بخش های گوناگون قلعه بین 10 تا 30 متر می باشد.

قلعه الموت به طور کلی دارای دو بخش شرقی و غربی می باشد، که به دلیل اختلاف ارتفاع آنها، قلعه ی شرقی را در گذشته با نام های زیر می خواندند:

و قلعه غربی آن را نیز به دلیل کم ارتفاع بود و کوچکتر بودن با نام های زیر می خواندند:

دیوار های قلعه ی شرقی به دلیل ساخته شدن از سنگ و گچ آسیب کمتری را نسبت به بخش های غربی متحمل شده اند.

جالب است بدانید تنها راه ورودی و نفوذ به قلعه ی الموت از سمت بخش شمال شرقی آن است، زیرا قلعه الموت بر فراز کوهی ست که هر چهار سمت آن دره قرار دارد.

در گذشته روایاتی بود که بیان می داشت قلعه الموت محل زندانی کرد افراد در دوره ی صفوی بوده است. اما بسیاری از تحقیقات باستان شناسی و تاریخی اذعان داشته اند که این مکان به هیچ عنوان محل زندانی افراد نبوده است، و حتی ساکنین آن افرادی با جایگاه اجتماعی بالا بوده اند.

قلعه الموت را می توان یکی از شگفتی های معماری و تاریخی زمان صفویان دانست. که ساخت آن طبق مستندات پژوهشی به سال 226 هجری قمری باز می گردد، اما در سال 483 هجری قمری قلعه الموت به تصور حسن صباح در می آید.

حسن صباح حدود 35 سال در این قلعه اقامت کرد.

قلعه الموت به دلیل اینکه محل سکونت حسن صباح که یکی از برجسته ترین شخصیت های قوم اسماعیلیه ( از مخالفین فرمانروایان بغداد و سلسله ی سلجوقی ) بوده شهرت فراوانی یافته و در گذشته به قلعه حسننیز شناخته می شد. و به آشیانه ی عقاب نیز معروف بوده.

در سال 654 هجری قمری قلعه الموت به دستور هلاکو خان به آتش کشیده شد. و طبق روایات از ویرانه های آن برای نگهداری زندانیان استفاده کردند.

اما دوباره در سال 930 هجری قمری و با شروع پادشاهی شاه طهماسب در دوره ی صفوی، قلعه ی الموت جانی دوباره گرفت و ترمیم شد.

اما ویرانی باقی ماده از آن امروزه، ناشی از تخریب های بخش بخش در دوره ی قاجار برای یافتن گنج بوده است.

اهالی روستای الموت و اطراف قلعه الموت به زبان تاتی یا دیلمی سخن می گویند.

دیدار قلعه الموت مستلزم این است که ابتدا به استان قزوین بروید، سپس مسیری در حدود 108 کیلومتر را از قزوین طی کنید. این مسافت چیزی در حدود 2 الی 3 ساعت زمان خواهد برد. زیرا جاده ی رسیدن به الموت پر از پیچ و خم های پی در پی است.

اما طبیعت فوق العاده ای که در طول این مسیر همراهتان خواهد بود چنان چشم نواز و زیباست که طولانی بودن مسیر را برایتان لذت بخش خواهد کرد. و حسن دیگر آن این است که مسیر جاده به الموت مملو از مهمان خانه ها و استراحت گاه هایی ست که می توانید در زمان دلخواه در آنجا توقف و کمی استراحت کنید و دوباره به راهتان ادامه دهید.

• لاستیک های مناسب آفرود!

در اینکه یک لاستیک معمولی پاسخگوی نیاز آفرود نوردی تان نخواهد بود جای هیچ شکی نیست. در نتیجه لازم است پیش از اقدام به مجهز کردن خودروی خود اطلاعات کافی در زمینه ی تجهیزات فنی ماشین های ویژه آفرود را بدست آورید.

قطعا یک لاستیک مناسب با کاربری ویژه آفرود، مهم ترین و اساسی ترین فاکتور پس داشتن یک خودروی خوب و قدرتمند است.

لاستیکی که در برابر ناملایمات مسیر انعطاف پذیر بوده و از مقاومت بالایی برخوردار باشد. احتمالا اولین چیزی که پس از مشاهده ی ماشین های عظیم الجسه آفرود نظرمان را جلب می کند، لاستیک ها و تایر های بزرگ و قدرتمند آنهاست که ارتفاع شان نیز بسیار بیشتر از حد معمول عموم تایر هاست. این لاستیک ها ماشین ها را به نوعی زمخت تر می کند، اما می توان گفت بدون آنها دیگر قادر به آفرود نوردی های جذاب و ماجراجویانه نخواهید بود یا دست کم برایتان بسیار بسیار دشوار خواهد شد.

البته لازم به ذکر است فاکتور یک لاستیک مناسب برای آفرود تنها اندازه و جسه ی غول آسای آن نیست، بلکه باید به میزان مناسب و منطبق بودن آن با مسیر توجه داشت. زیرا اینطور به نظر می رسد که افزایش سایز و اندازه ی لاستیک های ماشین های آفرود جز برای جلوگیری از صدمه دیدن کف خودرو و بالا بردن ارتفاع، و جذابیت ظاهری آن برای بخش فنی خودروهای آفرود مزیت دیگری ندارند. در نتیجه نکته ی مهم در انتخاب لاستیک مناسب، سنجیدن قابلیت های آن برای پیمودن مسیر مورد نظر است. در آفرود هر مسیر لاستیک خاص خودش را میطلبد.

نکته ی دیگر در خصوص لاستیک های ویژه ی آفرود که به کیفیت سفرتان کمک خواهد کرد، کم بودن باد تایر ها در بیراهه نوردی هاست! طبیعی ست که این امر ممکن است موجب کاهش شتاب و سرعت خودرو تان شود، و یا میزان سوخت آن را بالا ببرد، اما گفتنی ست راندن در مسیرهایی که خارج از محدوده ی جاده ها یا به عبارتی در بیراهه ها و ناهمواری هاست، اوضاعش فرق می کند! برای رانندگی در مسیرهای صعب العبور شما نیاز دارید تا کمی باد تایرها را پیش از شروع آفرود نوردی تان کاهش دهید. این کار دو پیامد مثبت برایتان در پی خواهد داشت. یکی اینکه به دلیل نرم تر شدن لاستیک ها، انعطاف پذیری آنها در برابر ناهمواری های جاده بیشتر شده، که این هم به نفع ماشین خواهد بود و هم به نفع سرنشین هایش. مورد بعدی اینکه وقتی شما باد لاستیک ها را تا حدی کم می کنید، باعث میشود لاستیک ها چسبندگی و ملایمت بیشتری نسبت به زمین و ناهمواری هایی سطحش پیدا کنند و در نتیجه از تکان ها و فشار های شدید وارد شده به خودرو جلوگیری کرده و گذشتن از مسیر را برایتان آسان تر می کند.

اما نباید فراموش کنیم که کم کردن باد تایر ها حد مشخص و مجازی دارد. و باید توجه داشت تا بیشتر از حد لازم باد تایر ها را کم نکنیم، زیرا کم کردن بیش از حد باد لاستیک ها باعث می شود کلا نتیجه ی عکس بگیرید و قطعا خطرات و آسیب های احتمالی فراوانی برای خودرو و سرنشینان خواهد داشت. چیزی که تقریبا همه در خصوص آن اتفاق نظر دارند این است که بهترین میزان برای باد لاستیک ها، کمی بیشتر از نصف آن است.

اصولی برای حرفه ای شدن در کارتینگ

اگر هدفتان از ورود به ورزش کارتینگ صرفا تفریحی و تفننی نیست، و قصد دارید این شاخه ی ورزشی را به صورت اصولی و هدفمند یاد بگیرید و به صورت حرفه ای آن را ادامه دهید، باید طبق اصول و قواعدی پیش روید که شما را در مسیر درستی قرار دهند و به مقصد درستی برسانند. فرقی نمی کند کارتینگ باشد یا هر ورزش دیگری، چرا که برای پیش زدن از دیگران و پیشرفت کردن و رسیدن به سطح حرفه ای، نیاز دارید بیش از دیگران تلاش کنید و خواسته یا ناخواسته وارد عرصه رقابت شوید و توانمندی هایتان را مدام با دیگران بسنجید و در صدد بهبود و بالا بردن آن باشید. زمان بیشتری را به تمرین اختصاص دهید و خود را در این مسیر مجهز به مهارت های بیشتر و آگاهی بیشتر کنید.

استاندارد جهانی سن شروع کارتینگ را از 6 سال به بالا اعلام کرده و حتی ماشین های کارت در اندازه های متفاوت و همچنین برای استفاده ی این سنین ( 6 سال به بالا ) نیز طراحی و ساخته شده اند. اما در کشور ما کلاس های آموزشی کارتینگ معمولا برای رده های سنی نوجوانان و جوانان این امکان را فراهم دارند.

معمولا حس جرات و جسارت و بی پروایی در سنین پایین تر بیشتر خودشان را نشان می دهند، همین امر موجب می شود یادگیری با سرعت بیشتری و با کیفیت تر در سنین پایین رخ دهد. علاوه بر فاکتور سن، از دیگر فاکتور های مهم و اساسی در آموزش کارتینگ برای حرفه ای شدن در آن، فاکتور وزن است. داشتن وزن ایده آل یکی از اصول اساسی و پایه ای کارتینگ است. زیرا اگر که وزن شما از یک حد مشخصی بیشتر باشد، موجب خواهد شد از شتاب خودرو ی کارت تان کاسته شود و همین امر شما را از رقابت در سطح حرفه ای باز می دارد و مانع پیشرفت تان می شود. از این جهت وزن مناسب و استاندارد یک راننده کارتینگ باید بین ۸۰ تا ۸۵ کیلوگرم باشد. زیرا حداقل وزن مجاز برای یک خودروی کارت همراه با سرنشین آن با لباس و کلاه و تجهیزات لازم باید 168 کیلوگرم باشد. وزن خود خودروهای کارت چیزی در حدود 80 تا 83 کیلوگرم است، پس قاعدتا وزن راننده ی آن با لباس و سایر وسایل مورد نیاز میباید در حدود 80 تا 83 کیلو گرم باشد.

از بحث این دو فاکتور که بگذریم، مورد مهم دیگر در راستای حرفه ای شدن در کارتینگ، گذراندن دوره های آموزشی تخصصی و اصولی این ورزش است. دوره های آکوزشی کارتینگ شامل 3 دوره به شرح زیر است:

• دوره ی آماتور
• دوره ی نیمه حرفه ای
• دوره ی حرفه ای

در ایران هر دوره شامل 5 جلسه می باشد. که تحت نظارت و آموزش پیشکسوتان و مربیان مجرب در این شاخه ی ورزشی علاقه مندان آموزش های لازم را خواهند دید. این آموزش ها شامل دو بخش تیوری و عملی هستند، که دانش آموزان پس از پشت سر گذاشتن یادگیری قواعد اولیه و بخش های فنی به صورت تیوری، وارد بخش عملی شده و تجربه ی نشستن پشت ماشین های کارت را بدست خواهند آورد.

❖ همه چیز درباره ی ورزش زوربینگ Zorbing

زوربینگ Zorbing نام یکی از ورزش ها و تفریحات بسیار مهیجی است که شاید از سال های اخیر نام آن را میان عجیب و غریب ترین ورزش ها و تفریحات دنیا دیده باشید. تصور کنید بدون هیچ کنترلی روی هدایت و عدم تعادلتان درون یک توپ در پستی بلندی ها پرت می شوید و در جریانید، در عین حال این اطمینان را دارید که آسیبی بهتان نخواهد رسید و در ایمنی کامل هستید و خطری تهدیدتان نمی کند.

زوربینگ Zorbing در واقع شکل متفاوتی از تجربه ای ماجراجویانه و هیجان انگیز در ورزش است و طرفداران خاص خودش را دارد. شما در زوربینگ توپ های بسیار بزرگی را می بینید که در دشت یا میان آب بدون کنترل و هدایتگر در حال حرکت اند و ورزشکار درون آن قرار گرفته است و همراه با توپ غلت می خورد و به این طرف و آن طرف سرخوشانه پرت می شوند.

زوربینگ انواع مختلفی دارد که مهم ترین شکل آن به لحاظ مکان اجرای آن، در دریا ( آب ) و در دشت ها و سطوح صاف و شیبدار ( خشکی ) می باشند. وسیله ی اصلی و در واقع تنها ابزار این تفریح و ورزش مهیج فقط یک توپ مخصوص بزرگ است. که در ظرفیت های یک نفره و چند نفره ساخته شده اند. جنس و ظاهر این توپ ها پلاستیکی و شفاف است به گونه ای که داخل توپ و ورزشکار درون آن را به راحتی خواهید دید. این توپ ها عموما چند لایه بوده که لایه ی درونی آنها با داشتن مقداری آب نقش ضربه گیر را داشته و همچنین مشکل گرمای درون توپ را برای فرد یا افرادی که داخل آن قرار دارند تا حدی حل می کند.

به طور کلی اجزای تشکیل دهنده ی توپ های ورزش زوربینگ ابتدا توپ هایی کوچک با لایه های محافظ و لایه های هوا می باشند که درون توپ بزرگ تری قرار می گیرند و روی زمین غلت می خورند.

امروزه با گسترش و افزوده شدن علاقه مندان این تفریح مهیج مسابقاتی نیز برای این علاثه مندان در نظر گرفته شده است.

افراد برای نحوه ی انجام این ورزش یا تفریح ابتدا می توانند انتخاب کنند تک نفره آن را انجام دهند یا چند نفره و سپس بنا به میل شان توپی با ظرفیت مناسب انتخاب کنند. در حین آن افراد دو حالت را نیز می توانند انتحاب کنند. اینکه درون توپ به صورت معلق و آزاد قرار گیرند، و یا به صورت بسته و بدون حرکت. معمولا زوربینگ در خشکی در مناطقی انجام می شود که دارای تپه ها و پستی بلندی های صاف و یک دست هستند. و زوربینگ های آبی نیز در دریا ها یا استخر های بزرگ انجام می شود.

روزبینگ هم دسته بندی بزرگسال دارد و هم با اختصاص دادن و ایجاد شرایطی امکان استفاده ی کودکان را نیز فراهم کرده است.

ورزش زوربینگ Zorbing اولین بار توسط دو نفر به نام های “دیوید آکرز” و ” آندرو آکرز “ و در نیوزلند اختراع شد و سپس آوازه ی آن کم کم به سایر نقاط دنیا هم رسید. و امروزه در ایران هم طرفدارانش را پیدا کرده است. و در صدد احداث مکان هایی برای اختصاص دادن به آن هستند.

اگر بخواهیم تنگه واشی را برایتان شرح دهیم، باید تصور کنید در میان دیواره های سنگی و بلند صخره ای قدم می زنید و زیر پای تان آب های خروشانی که از آبشار های میان سنگ ها به زیر پای تان می ریزند قدم می زنید. و هیچ صدایی به جز صدای ریزش آب از روی سنگ ها به بستر این تنگه را نمی شوید و آسمان با آبی ترین حالتش بالای سر تان قرار گرفته است.

سفر به تنگه واشی ماجراجویی و عشق به طبیعت خاصی را در شما به وجود خواهد آورد، زیرا در وهله ی اول ممکن است مسیر عبور از این تنگه ی پر پیچ و خم سخت به نظر بیاید، اما جذابیت های مسیر به گونه ای خواهد بود که شما را به رفتن به دل این تنگه ترغیب و وسوسه خواهد کرد. تجربه ی سفر به تنگه واشی، تجربه ای مملو از زیبایی و شگفتی های طبیعت، هیجان، ماجراجویی و کشف ناشناخته ها در دل طبیعت خواهد بود.

جالب است بدانید به اعتقاد و بررسی بسیاری از زمین شناسان، علت ایجاد تنگه واشی ایجاد یک گسل در محل این تنگه بوده است. به همین دلیل است که وقتی در میان تنگه واشی قدم می زنید و ناشناخته هایش را کشف می کنید متوجه ی عرض کم مسیر عبور از لا به لای سنگ ها و صخره ها می شوید. این گسل باعث ایجاد شکاف های عمیق و متصلیدر دل کوه شده است و یکی از زیباترین مناطق گردشگری ایران را به وجود آورده است.

ارتفاع صخره های تنگه ی واشی در بلند ترین نقاطش به 100 متر هم می رسد و طبعا در برخی نقاط سطح آب در بستر رودخانه نیز با توجه به عمق و ارتفاع کف این تنگه کم یا زیاد می شود. در تمام طول مسیر در گذر از تنگه ی واشی زیر پای تان سنگ ریزه های کف رودخانه را حس خواهید کرد.

تنگه واشی در اطراف تهران یکی از جاذبه های بسیار زیبای ایران را خلق کرده است. که در مسیر جاده ی تهران به سمت دماوند واقع شده است. در واقع 17 کیلومتر پس از عبور از فیروزکوه، یک خروجی در سمت چپ جاده خواهید دید که شما را به سمت روستای جلیزجند و تنگه واشیهدایت می کند.

اگر بخواهیم بهترین فصول برای سفر به تنگه واشی را برایتان بگوییم مسلما فصل های بهار و تابستان را پیشنهاد می کنیم. تقریبا تمام گردشگران در فصل های بهار و تابستان از سفر به این منطقه و ورود به تنگه واشی استقبال می کنند.

درست است که در پاییز و زمستان نیز شاهد زیبایی های خاصی در تنگه ی واشی خواهیم بود، اما باید به مسیر عبور از لا به لای صخره ها و جریان آب در این فصول و بسیاری از اتفاقات جوی و محیطی دیگر در این رابطه نیز توجه داشته باشیم.

اگر قصد سفر و دیدن از این تنگه هیجان انگیز . پر ماجرا را دارید فراموش نکنید که سفر به چنین جاذبه ی طبیعی ای، با سایر سفر های طبیعی تفاوت ها قابل توجهی خواهد داشت.

در سفر به تنگه ی واشی حتما برای کوله ی سفر تان از محافظ های ضد آب استفاده کنید تا محتویات درون کوله تان خیس نشود. زیرا در گذر از مسیر تنگه ی واشی با آبشار ها و رودخانه هایی رو به رو خواهید شد. به کفش سفرتان دقت کنید، کفشی بپوشید که در گذر از بستر مملو از سنگریزه و آب رودخانه و رد شدن از روی سنگ های لیز و بزرگ مناسب باشد و تعادل تان را نگیرد.

و نکته ی آخر اینکه در سفر به تنگه واشی یا تنگه هایی مانند این، سبک و کم وسیله سفر کنید.

کوله پشتی کمل بک

معرفی شرکت کمل بک:

شرکت تولید لوازم کوهنوردی و گردشگری کمل بک در سال 1989 میلادی در شهر تگزاش آمریکا تاسیس شد. موسس این شرکت مایکل ادیسون بود که از قهرمانان مسابقات دوچرخه سواری می باشد. در ابتدای فعالیت شرکت کمل بک تولید نوعی کیسه آب منحصر به فرد بوده که توسط خود مایکل ادیسون طراحی شده است. این محصول در طی چند ماه علاقه مندان زیادی بین ورزشکاران و به خصوص دوچرخه سواران پیدا می کند.

شرکت کمل بک در ادامه تولیدات خود محصولات کوهنوردی و گردشگری را تولید و به بازار ارائه نمود. این شرکت در سال 2006 میلادی نوعی قمقمه به محصولات خود اضافه کرد که با طراحی خاصی که در سوپاپ آن انجام گرفته بود بدون تغییر طعم آب و همچنین با محافظت از نشت آب، نوشیدن آب برای ورزشکاران و استفاده کنندگان به آسانی انجام می گرفت. این محصول در سال 2011 میلادی توانست فروش فوق العاده ای در سطح جهان به خود اختصاص دهد و یکی از محصولات پر فروش ورزشی در این سال بوده است.

معرفی و ویژگی های کوله پشتی کمل بک:

کمپانی کمل بک یکی از شناخته ترین شرکت در تولید کوله پشتی های کوهنوردی و گردشگری با استفاده از طراحی های خاص می باشد. از نمونه های خاص تولید کوله پشتی این شرکت، کوله هایی است که در سراشیبی های تند مسیرها کمترین وزن و فشار را به ناحیه کمر وارد می کند و از آسیب دیدگی کوهنوردان جلوگیری می کند. این نوع کوله پشتی به کوهنورد کمک می کند مسیر حرکت خود را آزادانه طی کند.

از ویژگی های خاص کوله پشتی کمل بک سیستم تهویه هوای کوله پشتی است که یک لایه پروپیلن به صورت شیاردار در قسمت پشت کوله تعبیه شده است. وجود شیارها باعث جریان بهتر هوا شده و از تعرق کوهنورد جلوگیری می کند.

از دیگر ویژگی های کوله پشتی کمل بک وجود کیسه داخلی جهت حمل آب و مایعات می باشد. این کیسه به گونه ای طراحی شده که از مایعات درون آن را به طور صحیحی نگهداری می کند و از ریختن آنها جلوگیری می کند.

وجود مخزن آب برای استفاده سریع و آسان کوهنوردان در طی مسیر از نکات ویژه این کوله پشتی می باشد. لوله ای که به این مخزن متصل هست توسط گیره هایی به کوله پشتی وصل شده و کوهنورد به راحتی می تواند با استفاده از این لوله آب بنوشد.

یکی از تولیدات جدید کمپانی کمل بک طراحی کوله پشتی ویژه خان ها می باشد. این نوع کوله پشتی که به شکل S می باشد به راحتی بر روی کمر خانم ها قرار می گیرد و بندهای آن بدون ایجاد فشار بر روی قفسه سیته مهار می شود.

از دیگر ویژگی های کوله پشتی کمل بک وجود کمربندهایی برای حمل و نگهداری ملزومات کوهنورد جهت طی مسیر است. همچنین وجود کاورهای مخصوص جهت محافظت از کوله از ورود رطوبت و باران از خصوصیات این نوع کوله پشتی می باشد.

وجود کمربندهایی برای فشرده سازی لوازم درون کوله پشتی از دیگر ویژگی های این کوله می باشد. این کمربندها باعث ایجاد تعادل و افزایش ثبات کوهنورد در هنگام حرکت می شوند.