بایگانی برچسب برای: انجمن سفر

جت اسکی

ورزش جت اسکی سواری

  • ورزش های آبی هیجان انگیز !

ورزش های آبی امروزه یکی از پر طرفدار ترین رشته های ورزشی در دنیا هستند. به محض اینکه حرف از ورزش های آبی به میان می آید، بلافاصله اول یاد رشته هایی مانند شنا یا قایقرانی می افتیم. اما امروزه همه حتی در ورزش به دنبال تجربه ی هیجان بیشتر و تحریک حس ماجراجویی شان هستند. از این رو در هر رشته ی ورزشی با توجه به امکاناتش زیر شاخه هایی به وجود آمده که شکل جذاب تری به خود گرفته اند و طرفداران و علاقه مندان بیشتری را به خود اختصاص داده اند.

در زمینه ی ورزش های آبی مهیج و پر نشاط می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

  • جت اسکی
  • قایق بادبانی
  • اسکی روی آب
  • رفتینگ
  • غواصی
  • پاراسل

البته چون امکان دسترسی به تقریبا تمامی رشته های ورزشی برای عموم مردم آسان گشته است، امروز بسیاری از رشته های ورزشی جنبه های تفریحی بسیاری نیز بدست آورده اند. و بسیاری از علاقه مندان به این رشته های ورزشی ترجیح می دهند به طور تفریحی و تفنی به آنها بپردازند، و در کنار اینها عده ای دیگر دلشان می خواهد در این زمینه ها حرفه ای شده و در رقابت هایش شرکت کرده و مقام کسب کنند. خصوصا در فصول گرم سال افراد بسیاری به سمت ورزش های آبی می روند و از هیجان و نشاط ناشی از آن لذت می برند. تمام زیر شاخه های نام برده در بالا نیاز به تمرینات دشوار تری برای یادگیری و صرف زمانی برای آموزش صحیح دارند. زیرا بسیاری از این رشته های ورزشی یا تفریحی بدون داشتن مهارت های لازم و کافی امکان پذیر نیستند.

 

  • جت اسکی Jet Ski

جت اسکی در واقع هم نام یکی از شاخه های ورزش های آبی، و هم نام وسیله ی مورد نیاز برای آن است. جت اسکی جدا از دنیای رقابت و ورزش، امروزه یکی از تفریحات جذاب و پر طرفدار در شهر های ساحلی است. جت اسکی ها در واقع قایق هایی با ابعادی به مراتب کوچک تر از سایر قایق ها، با ظرفیت یک یا دو نفر هستند که از سرعت بسیار بالایی برخوردارند. تجریه ی سرعت و راندن در آب تجربه ای شور انگیز و پر نشاط است به همین دلیل جت اسکی خصوصا در فصل های گرم طرفداران پر و پا قرصی دارد. درست است که جت اسکی و کلا ورزش های آبی در شهرهای ساحلی امکان پذیر اند، اما خوشبختانه به دلیل اندازه ی مناسب جت اسکی ها، در دریاچه های مصنوعی نیز می توان از آنها استفاده کرد و لذت برد.

قبل از شروع جت اسکی حتی به صورت تفریحی نیاز است که آموزش مختصری دیده باشید تا بتوانید تعادل خودتان و قایق را در حرکت با سرعت زیاد حفظ کنید. می توان گفت مهم ترین نکته در راندن جت اسکی حفظ تعادل و کنترل قایق است.

 

  • تجهیزات مورد نیاز جت اسکی Jet Ski :

برای حفظ امنیت بیشتر و خیالی آسوده تر سعی کنید موارد زیر را پیش از سوار شدن حتما همراه خود داشته باشید:

  • Wet Suit یا لباس های یک سره ی ضد آب که از شما در برابر نفوذ آب و تابش شدید خورشید محافظت کند
  • جلیقه ی نجات برای پوشیدن روی لباس شخصی تان
  • عینک شنا
  • کفش های مناسب برای ورزش های آبی
  • کلاه ایمنی مخصوص
  • یک سوت آویز به گردن، که در صورت افتادن در آب به کمک آن غریق نجات را مطلع کنید

همه چیز درباره ی ورزش مهیج پارکور

همه چیز درباره ی ورزش مهیج پارکور Parkour

نام پارکور Parkour را حتما در لیست عجیب ترین و هیجان انگیز ترینورزش های جهان دیده اید. پارکور بازها که همان ورزشکاران پارکور هستند، را احتمالا در برخی پارک ها یا در تلویزیون دیده باشید. آنها آزادانه روی هر سطحی با انعطاف پذیری بالا رکت می کنند. معنی لغوی پارکور را اگر بررسی کنید شاید تا حد زیادی برایتان این ورزش مهیج و پر فعالیت را توجیه کند. پارکور در لغت به معنی یک فعالیت ورزشی همراه با جا به جایی های سریع و سبک است و حرکات آن شامل انواع پرش ها دویدن ها و بالا رفتن از سطوح است. حرکات ورزشی در پارکور بیشتر جنبه ی نمایشی دارند.

تاریخچه ی پارکور Parkour

پایه گذاری و ابداع پارکور توسط یک سرباز فرانسوی به نام ریموند بلRaymond Belle صورت گرفت. او در صدد به وجود آوردن یک روش جدید برای تعقیب و گریز ها بود و مسلما برای اینکار آمادگی جسمی لازم در کنار تکنیک های خاص حرف اول را می زد. در نهایت این روش توسط پسر این سرباز فرانسوی به صورت مدون ارایه شد. پارکور با نام امروزی اش برای اولین بار در پاریس و با الهام از ورزش های نظیر آمادگی جسمانی و ژیمناستیک در راستای کمک به مردم در مواقع اضطراری و حساس به وجود آمد و کاربری آن هر روز بیشتر شد و پا به عرصه های مختلفی گذاشت. برای مثال به جز جنبه های ورزشی و نمایشی، پارکور امروزه در اداره پلیس و برای کاربری های این چنینی نیز کاربرد فراوان و بسزایی دارد.

پارکور را علاوه در جنبه های ورزشی و می توان به عنوان یک هنر هم در نظر گرفت. هنر پرورش و تسلط و کنترل روی بدن و افزایش توانمندی و باور در خود. پارکور علاوه بر توانمندی ها جسمی به مهارت ها و توانمندی های ذهنی نظیر تمرکز، دقت و کنترل هیجانات به خصوص غلبه بر ترس دارد. و می توان گفت اصلی ترین و ابتدایی تمرین برای شروع پارکور غلبه بر ترس است.

برای اجرای حرکات ورزشی و نمایشی پارکور استادیوم ها یا فضاهای خاصی در نظر نمی گیرند معمولا. و می توانید پارکور باز ها را در محیط هایی مانند پارک ها و زمین های بازی یا ساختمان های نیمه کاره ی رها شده در حال انجام ورزش ببینید.

برای ورزش پارکور تجهیرات خاصی وجود ندارد. برای مثال آنها معمولا از لباس های خاصی استفاده نمی کنند. و لباس های پارکور بازها معمولا لباس های عادی یا لباس های ورزشی ساده است. تجهیزات ایمنی هم در آنها دیده نمی شود. اما تنها موردی که شاید کمی در پارکور اهمیت داشته باشد استفاده از کفش مناسب برای انجام آن است. زیرا به نظر می رسد بیشترین مسیولیت در حرکات پارکور بر عهده ی پا است. حفظ تعادل و سفت کردم پاها در جای مناسب یکی از مهم ترین عوامل در درست انجام دادن این ورزش است. کفش های پارکور بهتر است سبک و راحت بوده و ترجیحا کمی گردن داشته باشند تا از ساق پاها محافظت کنند. و دارای چسبندگی مناسبی باشند تا پارکور باز بتواند در جای درست با محکم کردم پاهایش تعادلش را حفظ کرده و حرکات صحیحش را ادامه دهد. وسایل جانبی نظیر مچ بند یا دستکش های نازک ورزشی نیز ممکن است برای پارکور کارآمد باشد.

پاراگلایدر

معرفی ورزش های هوایی قسمت دوم

  • پاراگلایدینگ Paragliding !

 

اولین بار تقریبا در سال 1986 میلادی بود که کوهنوردان سوییسی برای پایین آمدن از کوه از وسیله ای که امروز آن را با نام پاراگلایدر میشناسیم کمک گرفتند. اما آغاز کشف و شکل گیری ورزش پاراگلایدینگ را می توان مربوط به حدودا سال 1960 میلادی و ناسا دانست. که در آن سالها برای برای کاهش و جلوگیری از صدماتی که سفینه های فضایی در هنگام فرود آمدن متحمل می شدند، برای فرود از چتر استفاده کردند. که همان چتر های آن روزها تغییر شکل داده و به گلایدرهای جذاب امروزی تبدیل شدند. پاراگلایدینگ یا همان ” پرش به وسیله گلایدر یا چتر بال” یکی از شاخه های ورزشی و تفریحی هیجان انگیز و بسیار جذاب است که هم جنبه ی تفریحی و تفننی، و هم جنبه ی رقابتی دارد. پاراگلایدینگ در واقع رویای دور از انتظار انسان را به نوعی بر آورده ساخت و تحقق بخشید. جوری که شما میتوانید به آرامی روی سطح شیبداری نظیر کوه به سمت پایین شروع به دویدن کنید و آهسته به کمک گلایدر از زمین جدا شوید و پرواز را تجربه کنید، بدون اینکه نیاز باشد برای پرواز در آسمان از ارتفاع دلهره ای آوری سقوط کنید. به همین دلیل در پاراگلایدر به هیچ عنوان ترس و اضطراب افتادن و سقوط به شما دست نخواهد داد.

پاراگلایدینگ به عنوان یک رشته ی ورزشی توانسته از سالهای دور تا کنون پیشرفت چشمگیری را داشته باشد و تجربه ی شیرین و لذت بخش پرواز و معلق شدن در هوا را به علاقه مندانش در بستری امن و کم خطر هدیه دهد. یادگیری آن بسیار ساده است و جا به جایی وسیله ی پرواز یا همان گلایدر به دلیل کم حجم و کم وزن بودن نیز بسیار بی دردسر و راحت است. نیازی نیست شما برای تجربه پرواز با گلایدر تحصیلات مربوط به پرواز یا شغل مرتبطی داشته باشید. اگر که می توانید از پس مخارج آن بر بیایید، یا یک آموزش ساده به راحتی می توانید پرواز با گلایدر را تجربه کنید و لذت ببرید. امروزه تقریبا حدود بیش از 500 هزار گلایدر باز در سرتاسر دنیا داریم که بدون تحصیلات حرفه ای در این زمینه، تنها با آموزشی مختصر مشغول تحقق بخشیدن به رویای پرواز خود هستند.

 

گلایدرها یا همان چتر بال ها هیچگونه موتوری برای پرواز و اوج گرفتن ندارند، بلکه تمام مراحل شروع به پرواز تنها با کمک پا های شخص صورت می گیرد. و سپس شخص توسط سلول های هوایی که در قسمت بال پاراگلایدر وجود دارند، وقتی که بال در معرض هوا قرار می گیرد، به آهستگی اوج می گیرند. جنس بال گلایدرها از پارچه های نایلونی خاصی هستند که به وسیله ی بند هایی بسیار محکم و قابل اطمینان از جنس “کولار” و به کمک یک اتصال فولادی مستحکم به صندلی شخص در حال پرواز وصل می شوند و شخص را در بر می گیرند. پاراگلایدر در واقع هیچ سازه ی خاص و اسکلت داخلی و خارجی ای در ساختارش ندارد، و ساختارش تنها شامل همان بال، بند ها و صندلی است. به همین دلیل برای پرواز با گلایدر نیاز به شرایط خاص امنیتی و محیطی دارید. که اولین شرط آن این است که محل یا سایت پرواز شما به قله دسترسی داشته باشد و رو به باد باشد. از دیگر فاکتورهای مکان یا سایت مناسب پاراگلایدر، داشتن فضای باز کافی و مسطح و کم شیب برای فرود آمدن و پهن شدن وسیله ی پرواز یا همان گلایدر است. پس یافتن ارتفاع مناسب که تمام شرایط لازم را داشته باشد را پیش از پرواز با گلایدر فراموش نکنید تا تجربه ی امن تر و بهتری داشته باشید.

 

 

توربو شارژر

همه چیز درباره توربو شارژر ها

  • همه چیز درباره توربو شارژر ها

اگر شما هم جز طرفداران و علاقه مندان به دنیای ماشین ها باشید، قطعا نام توربوشارژر ها یا سیستم های پر خوران خودروها را هم شنیده اید. توربوشارژر ها یکی از فناوری های نوین و پیشرفته ی پیشرانه های بنزینی محسوب می شوند. با توربوشارژر ها می توانید سیستم های پیشرانه ی بنزینی سبک تر و کوچکتر و در عین حال کم مصرف تر در خودروی خود داشته باشید.

اولین طراحی و تولید توربوشارژر ها مربوط به تقریبا اواخر قرن نوزدهم می شود، که ایده ی آن توسط یک مهندس آلمانی به نام گوتلیب دایملر ارایه شده بود. اما توربوشارژ های امروزی با نوع اولیه آنها تفاوت های چشمگیری دارند. پس از اعمال تغییرات بسیار روی این فناوری جدید، شکل نهایی توربوشارژرها به شکلی که امروزه از آنها استفاده می کنیم، توسط آلفرد بوشی سوییسی صورت گرفت. اولین بار توربوشارژ ها در پیشرانه های 12 سیلندری تانک ها و هواپیما های جنگی در جنگ جهانی اول نصب شده بود.

  • عملکرد توربوشارژر ها

توربوشارژر ها به عنوان یک توربین کامل عمل کرده و پس از فشرده کردن هوا آن را به درون محفظه ی احتراق هدایت می کنند. در واقع توربوشارژر ها و سوپر توربو ها عملکرد تقریبا یکسانی دارند، اما از یک نظر دارای تفاوت اند که این تفاوت در چگونگی تامین نیروی مورد نیازشان می باشد. بدین صورت که سوپرشارژر ها نیروی مورد نیازشان را مستقیما توسط بخش میل لنگ خودرو ها تامین و دریافت می کنند. و توربوشارژر ها این نیروی مورد نیاز را از طریق دود های خارج شده از لوله ی اگزوز خودرو دریافت می کنند.

خاصیت توربوشارژر ها در خودروها این است که در حین مکش هوا، یک نیروی مضاعف همراه با هوای ورودی به محفظه ی احتراق می فرستند و با این کار موجب می شود اکسیژن بیشتری وارد سیلندر خودرو ها شود و در نتیجه ی این اکسیژن مضاعف، احتراقی که اتفاق می افتد نیز کامل تر و صحیح تر و قوی تر خواهد بود. و از همین جهت نیز پیشرانه های بنزینی که دارای توربوشارژر هستند، قدرتمند تر عمل کنند.

  • ساختار توربوشارژر ها

توربوشارژر ها دارای دو بخش اساسی در ساختار خود هستند. این دو بخش اصلی شامل توربین و کمپرسور می باشد. توربین درون خودرو ها به وسیله ی برخورد دودهای خارج شده از لوله های اگزوز به چرخش در می آیند، در نتیجه ی چرخش توربین ها کمپرسور ها نیز به چرخش در می آیند و کم کم با قدرت هوا را به درون سیلندر ها هدایت می کنند. قدرت توربوشارژر ها ناشی از دور موتور بالای آنها ست. سرعت چرخش آنها چیزی در حدود 200 هزار دور موتور در دقیقه است. فاکتور مهمی که در کارایی توربوشارژر ها اهمیت زیادی دارد، اندازه و ابعاد آنهاست. هرچه این توربوشارژر ها اندازه ی بزرگ تری داشته باشند، قادر خواهند بود فشار بیشتری را تولید و به سیلندر وارد کنند. اما در میزان دور موتور عملکرد ضعیف تری نسبت به توربوشارژر های کوچکتر خواهند داشت.

در نتیجه توصیه می شود با توجه به نیاز و ساختار و اندازه ی پیشرانه های بنزینی خودرو، توربین ها را انتخاب کنید.

لوژ سواری

آشنایی با لوژ سواری

  • همه چیز درباره ورزش زمستانی مهیج لوژ سواری LUGE

لوژ  LUGE یا لوژ سواری یکی از ورزش های زمستانی بسیار مهیج و جذاب است که حتما در تلویزیون مسابقاتش را دیده اید. لوژ ها در واقع سورتمه هایی هستند با نحوه ی استفاده ی کمی متفاوت. ورزشی که در آن ورزشکار به صورت خوابیده به پشت، روی این سورتمه ها یا تخته های مخصوص لوژ سواری قرار گرفته، دست هایش را در کنار بدنش میگذارد و در یک مسیر مارپیچ یخی سر میخورند. خواستگاه ورزش لوژ سواری را می توان سوییس و کانادا دانست، زیرا هم بیشترین آمار در تعداد شرکت کننده را دارند و هم اکثر مسابقات این رشته در این دو کسور برگزار می شود. لوژ تقریبا در سال 1870 میلادی بود که به عنوان یک ورزش به طور رسمی شناخته شد، و اولین دوره ی مسابقاتش نیز در همان سال 1870 در کشور سوییس برگزار شد. همچنین در سال 1964 نیز برای نخستین بار، حضور در میان ورزش های زمستانی در المپیک را هم تجربه کرد. تخته های لوژ سواری با ظرفیت های تک نفره و دو نفره طراحی شده اند. که تخته های لوژ تک نفره وزنی معادل 21 تا 25 کیلوگرم دارند، و تخته های لوژ دو نفره وزنی حدود 25 تا 30 کیلوگرم. رمز این ورزش زمستانی در این است که لوژ سوار سعی کند تمام وزن خود را به عقب متمایل کرده و به کمک دو قطعه ی فولادی که در قسمت پایینی تخته ی لوژ و زیر کفش هایش تعبیه شده اند، هدایت لوژ و تهادلش را حفظ کند و در مواقع نیاز از آنها به عنوان ترمز استفاده کند. زیرا هیچ وسیله ی خاصی یا حتی ترمزی برای کنترل و هدایت سورتمه های لوژ سواری وجود ندارد.

سرعت لوژ سوار در این ورزش در حدود 130 تا 140 کیلومتر در ساعت است. و می توان گفت لوژ سواری یکی از حساس ترین ورزش ها در زمینه ی قوانین ثبت زمان است. زیرا هر ثانیه در ثبت زمان در این ورزش از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در واقع زمان با در نظر گرفتن هزارم ثانیه ثیت می شود. و قانون زمان گیری آن معمولا اینگونه است که در اکثر مسابقات لوژ سواری، ایتدا 4 بار رکورد گیری زمانی انجام می شود و سپس در نهایت اقدام به ثبت می کنند. لوژ سواری در پیست های یخی متناسب با نیازهای این ورزش انجام می گیرد که معمولا طول مسیر در این پیست ها به 1000 متر می رسد و دارای 12 پیچ نسبتا تند است.

سرعت زیاد این ورزش، و عدم کنترل و هدایت لوژ توسط لوژ سوار، آنرا به یکی از پر ریسک ترین و پر خطر ترین ورزش های زمستانی تبدیل می کند. اما وجود همه ی این احتمالات نیز نتوانسته از طرفداران و علاقه مندان این ورزش مهیج و جذاب بکاهد و مانع شرکت دوستدارانش در این رشته ی ورزشی شود. از جمله تجهیزاتی که برای لوژ سواری به آن نیاز دارید می توان به ابتدا یک سورتمه یا تخته ی لوژ، بنا به ظرفیت دلخواهتان اشاره کرد و سپس یک لباس یکسره ی مناسب برای لوژ سواری و همچنین کفش های مخصوصش و مهم تر از همه ی اینها کلاه ایمنی لوژ سواری که یک شیشه ی مخصوص هم برای محافظت از کل صورتتان دارد. و می توان گفت بدون آن حتی فکر لوژ سواری را هم نباید بکنید.

تیونینگ

همه چیز درباره ی تیونینگ Tuning

  • همه چیز درباره ی تیونینگ Tuning

علاقه مندان به خودرو و ماشین باز ها حتما با اصطلاح تیونینگ Tuning یا تیون کردم خودرو ها آشنا هستند. تیونینگ در واقع به معنی ارتقا و رشد فنی و ظاهری یک ماشین است. به بیان ساده تر تیونینگ روشی است برای ارتقای سرعت و شتاب خودرو و زیبا تر کردنش. در پروسه ی تیونینگ از گذشته تا به امروز دو نوع تیونینگ داشته ایم.

  • اولین تجربه ی تیونینگ به اجزای داخلی و قسمت های فنی خودرو بر میگردد. که در آن به لحاظ فنی با دستکاری هایی در موتور و اجزای داخلی خودرو سعی در بالا بردن و ارتقای عملکرد ماشین شان می کردند.
  • نوع دوم تیونینگ کم کم با پیشرفت این حوزه و جلب توجه ماشین بازها به خودش، به سمت تیون کردم ظاهری خودرو ها هم پیش رفت.

تیونینگ به این صورت است که در آن با تعویض و دستکاری فنی قطعات داخلی، خودرو و عملکردش و ویژگی های ظاهری اش را از جوانب مختلفی تحت تاثیر قرار می دهند. این دستکاری به این صورت است که برخی از اجزای داخلی موتور و سیستم بسته شده روی خودرو توسط کارخانه را با قطعات دلخواه دیگری عوض می کنند تا قدرت ماشین شان را بیشتر کرده و ظاهرش را نیز تاثیر گذار تر کنند.

اما تیونینگ کردن یا به اصطلاح تیون آپ کردن خودرو ها توسط افراد و خودرو داران کمی ممکن بود ناشیانه صورت گیرد. از این جهت کارخانه های تولید کننده و خودروسازی ها خودشان خدماتی در زمینه ی تیونینگ برای خودرو ها به صورت مجزا در نظر گرفتند. که علاقه مندان می توانستند پس از خریداری خودرو، ماشین شان را به کارخانه سپرده و تقاضای تیون آپ کردن داشته باشند.

  • اصول تیونینگ TUNING  در خارج و داخل ایران

متاسفانه در ایران به دلیل در اختیار نداشتن کارگاه های تخصصی مخصوص تیون آپ و عدم دسترسی به تجهیزات حرفه ای و مطمعن و پر هزینه بودن این کار معمولا در سطح حرفه ای انجام نمی شود و فقط به موارد زیر محدود می شود:

  • تعویض شمع
  • کاربراتور
  • اگزوز

اما در خارج از ایران به دلیل کمتر بودن محدودیت ها وسعت عمل بیشتری دارند و تعویض یا ارتقا را در بخش های بیشتری اعمال می کنند. نظیر:

  • نسبت سوخت به هوا
  • فلاپ ها
  • لاستیک و رینگ
  • طول احتراق
  • تنظیم دما
  • قدرت احتراق شمع در سیلندر
  • نحوه ی خروج گازهای آلاینده
  • ایرادات وارده به تیونینگ TUNING

تیونینگ را نمی توان به عنوان یک ویژگی یا تغییر همیشه مثبت در خودرو ها دانست. زیرا عملا در تیونینگ TUNING خودروها، قطعات اولیه و استانداردی که در ساخت شان با توجه به متناسب بودن آن قطعات با خودرو بر روی آنها طراحی و نصب شده است را بر میدارند و قطعات جدیدی جای آنها نصب می کنند، و یا اینکه با اضافه کردم قطعات بیشتر سعی در ارتقای عملکرد خودرو از بعضی جهات می کنند تا خودروی خود را به یک خودروی نمایشی تبدیل کنند. اما باید در نظر داشت با اعمال این تغییرات خودرو را در وضعیتی قرار می دهند که از حالت طبیعی و استاندارد خود فاصله دارند و ممکن است ایمنی خودو را تا حد زیادی کاهش دهد و حادثه آفرین باشد. از این جهت است که تیونینگ کردن در همه جا تقریبا دارای سقف مشخصی است که اگر خودرو داران آن را رد کنند، دیگر مجاز  به استفاده از ماشین شان در اماکن عمومی نخواهند بود. و ایران یکی از کشورهایی ست که اگر ماشین را در آن بیش از حد مجاز تیون آپ کرده باشید، به شما اجازه ی استفاده از آن را در سطح شهر را نخواهد داد و در صورت مشاهده اقدام به جریمه ی سرنشین می کنند.

غواصی

آشنایی با غواصی

  • غواصی Diving  !

اگر جز علاقه مندان به تفریحات آبی باشید، حتما دلتان خواسته برای یک بار هم که شده غواصی را امتحان کنید. غواصی یکی از زیر شاخه های رشته های ورزشی و تفریحی آبی ست که به شما این فرصت را می دهد تا دنیای شگفت انگیز و پر ماجرای زیر آب را کشف کنید. در حالت کلی غواصی را می توان مهارتی برای شناور ماندن زیر آب و همراه با وسایل تنفس مصنوعی ( یا بدون این وسایل ) دانست. که امروزه عده ی بسیاری علاقه مند به دنبال کردن آن به عنوان یک ورزش یا یک تفریح هیجان انگیز هستند.

لازم به ذکر است که غواصی به جز جنبه های تفریحی و ورزشی، از جنبه های دیگری برخوردار است. از غواصی در عرصه های پژوهشی، صنعتی، و نظامی نیز، با کاربری ها و اهداف متفاوت استفاده می شود. در ایران حدود یک دهه است که غواصی به پا شده، اما با تاسیس پایگاه های ویژه ای برای این ورزش نوپا در شمال و جنوب کشور، و با استقبال چشمگیری که از آن شد، روند رو به رشدی را در پیش گرفته است. غواصی نیز مانند سایر رشته های ورزشی برای خود به صورت مستقل باشگاهی دارد که افراد می توانند با عضو شدن در آن و دیدن آموزش های لازم و کافی در کلاس های آموزش غواصی در حتی مسابقات مربوط به این رشته نیز شرکت کنند.

  • انواع غواصی

غواصی به لحاظ نوع اجرایش از انواعی متفاوت، با اسامی مختلف برخوردار است. که در زیر به نمونه هایی از آن میپردازیم:

  • غواصی آزاد : غواصی آزاد یکی از روش های انجام غواصی است، که در آن نحوه ی استفاده ی درست از شش ها به هنگام تنفس بسیار حایز اهمیت است. و یکی از سنگین ترین حالت های غواصی به شمار می آید.
  • غواصی اسکوبا : یکی از اشکال غواصی که با همراه داشتن تجهیزات تنفسی زیر آب است، می باشد. در غواصی اسکوبا غواص درون یک سیلندر غواصی هوای فشرده شده با خود زیر آب می برد و مشغول غواصی می شود. غواصی اسکوبا خودش دو حالت دارد!

اسکوبا مدار باز : که در این حالت به کنک سیستم های تنفسی بازدم های غواص درون آب خالی می شوند.

اسکوبا مدار بسته : این سیستم تنفسی پیشرفته در غواصی قادر است بازدم غواص را پالایش کرده و با حذف کردن دی اکسید کربن موجود در بازدم، آن را دوباره تبدیل به اکسیژن برای او کند.

  • غواصی با تغذیه از سطح : در این حالت اکسیژن مورد نیاز غواص از سطح آب و به وسیله ی لوله هایی منعطف به نام بند ناف، به غواص منتقل می شوند. این کار معمولا توسط کشتی های پشتیبان غواصی یا اتاقک ها زیرآّبی انجام میشود. غواصی با تغذیه از سطح معمولا در غواصی خای صنعتی کاربرد دارد.
  • غواصی اشباع : در این حالت غواصی زیر آب تا چند روز ادامه می باید. کاربرد این نوع غواصی نیز بیشتر صنعتی است.
  • تجهیزات مورد نیاز برای غواصی
  • ماسک غواصی
  • اسنورکل
  • فین
  • سیلندر های هوا
  • جلیقه کنترل شناوری
  • رگلاتور
  • منبع جایگزین هوا
  • گیج فشار سنج و عمق سنج
  • لبس غواصی
  • کمربند وزنه
  • ساعت
  • کامپیوتر مچی
  • راهنمای شناوری نشانه دار
  • چاقو
  • چراغقوهوقطبنما
  • کفش مخصوص غواصی
  • دستکش و کلاه غواصی
سافاری

آشنایی با سافاری قسمت دوم

  • هر آنچه لازم است از سافاری و سفر به سبک سافاری بدانیم!

 

  • گفتنی ست که سافاری Safari بیشتر در آفریقا و آمریکای جنوبی به شکل کامل ترش انجام می شود. اما همچنان خواستگاه اصلی و ابتدایی آن، با آداب و رسوم خاص اش در آفریقا اتفاق می افتد. خوشبختانه امروزه سافاری به شکلی ست که دیگر فقط به منظور دیدن حیوانات و حیات وحش انجام نمی شود، و شکار حیوانات به طور کامل از آن حذف شده است، زیرا در گذشته سافاری و شیوه ی نادرست استفاده از آن آسیب های جبران ناپذیر فراوانی را به حیات وحش آفریقا و گونه های حیوانی آن وارد کرد.
  • اما اگر بخواهیم به طور خلاصه اهدافی که امروزه به منظور آن سافاری می کنند را برایتان شرح دهیم، به اختصار شامل موارد زیر می شود:
  • تماشا و لذت بردن از مناظر بکر و راز آلود طبیعت
  • آشنایی با آثار و بازمانده های تاریخی خاص و برجسته
  • آشنایی با آداب و فرهنگ بومیان آن مناطق و قبیله های محلی
  • حمایت از فعالیت هایی در راستای کمک و تلاش برای برای حفظ حیوانات و حیات وحش
  • فرهنگ سازی و ارتقای حس مسیولیت پذیری گردشگران در جهت احترام بیشتر به حیات وحش و رعایت حریم گونه های حیوانی در طبیعت

 

  • سافاری ها در اصل به صورت پیمودن مسیر های طولانی و جاده های ساخته نشده با ماشین های مخصوص است. ماشین هایی که از توان و شرایط لازم برای گذشتن از مسیر های سخت و ناهموار برخوردار باشند. مانند شاسی بلند های دو دیفرانسیلی که در آفرود نیز از آنها به همین منظور استفاده می شو و کاربرد دارند. اما در سفر به سبک سافاری می توانید برای پیمودن مسیرها و مسافت های طولانی، از روش های دیگری مانند طی طریق های هوایی یا دریایی و حتی پیاده نیز استفاده کنند.
  • انواع و اشکال مختلف سافاری!

 

با توجه به شیوه ای که برای سافاری رفتن خود از نظر نحوه ی طی مسافت، هزینه و زمانی که برای سفر خود در نظر می گیرید، اشکال متفاوتی از سافاری را در اختیار خواهید داشت:

  • تقسیم بندی سافاری با توجه به هزینه:
  • سافاری های کم هزینه و ارزان

کم هزینه ترین و ارزان قیمت ترین نوع سافاری که برای علاقه مندان به این سفر در نظر گرفته می شود، سافاری زمینی است. در سافاری زمینی علاقه مندان را در گروه های نسبتا بزرگی، با کامیون به طبیعت گردی از نوع سافاری می برند.

سافاری زمینی دو حالت دارد:

  • سافاری زمینی همراه با کمپینگ کردن
  • سافاری زمینی به صورت متحرک

در سافاری زمینی همراه با کمپ کردن، معمولا تعداد نفر کمتری در گروه گردشگری قرار دارد، آنها با کمی اقامت در طبیعت و لمس حیات وحش از نزدیک، با شگفتی های آن بیشتر و بیشتر آشنا می شوند.

در سافاری زمینی به سبک متحرک، تعداد گردشگران در گروه ها تقریبا 4 نفر است، و آنها طی حرکت در مسیر و درون وسیله ی نقلیه خود، از مناطق مختلفی عبور کرده، و به دل حیات وحش می زنند.

 

آفرود

آشنایی با آفرود قسمت پنجم

  • آفرود با موتور سیکلت!

 

یکی دیگر از وسایلی که با آن می توانید هیجان و ماجراجویی آفرود را به شکلی متفاوت تجربه کنید، موتور است. آفرود با موتور سیکلت یا هر نوع موتور دیگری یک نوع دیگر از آفرود است که از اصول و استاندارد ها و شیوه ی خاص خودش برخوردار است.

لازم به ذکر است چون تجربه ی آفرود با موتور کاملا متفاوت از آفرود با ماشین است، برای اینکه بتوانید آن را به خوبی و کم خطر انجام دهید، نیاز است تا حدودی از تجربه اینکار برخوردار باشید. زیرا در آفرود با ماشین به جز مهارت خودتان، چیزی که شما را از خطرات احتمالی تا حد زیادی در امان می دارد، بدنه ی محکم و مقاوم خودروتان است. که چنین چیزی در آفرود با موتور وجود ندارد. بنابراین به جز داشتن یک موتور مناسب و قدرتمند با تجهیزات آفرودی، نیاز دارید پیش از آفرودر شدن با موتور سیکلت، توانمندی ها و مهارت هایتان را در این زمینه بالا ببرید.

بحث تجهیزات فنی موتورتان در آفرود بسیار بحث مهمی است، خصوصا نوع لاستیک هایی که انتخاب می کنید. باید توجه داشته باشید لاستیک و چرخ های موتورتان تا چه اندازه در برابر مسیر و دشواری هایش مقاوم هستند.

نکته ی مهم دیگر در آفرود با موتور تجهیزات پوششی راننده، از جمله لباس یکسره ی مناسب، کفش های استاندارد و ضد آب، آرنج بند، زانو بند، و کلاه ایمنی است. که هرگز بدون اینها نباید حتی به آفرود با موتور فکر کنید.

به شما حتی پیشنهاد می شود پیش از آفرود نوردی با موتور، چند روز قبلش با ماشین SUV وارد مسیر شوید تا موقعیت برایتان خیلی ناشناس نباشد و تمام جوانب آن را بسنجید.

  • انواع موتور های آفرود!

موتور های ویژه ی آفرود در حالت کلی به 5 دسته تقسیم می شوند:

  • موتور های کراس Cross
  • موتور های اندورو Enduro
  • موتور های تریل Trillium
  • موتور های رالی رید Rally Raid
  • موتور های ترک ریسینگ Track Racing

 

  • تجهیزات سفر به سبک آفرود!

 

بدیهی است برای اینکه سفر امن تری داشته باشید و با خیالی آسوده به دل بیراهه ها بزنید و از هیجانات آفرود نوردی تان لذت ببرید، علارغم تجهیزات فنی وسیله ای که با آن آفرود می کنید، نیازمند تجهیزات و امکانات سفری هستید که در شرایط سخت حامی تان باشند.

 

 

که در زیر بصورت موردی به آنها خواهیم پرداخت:

  • لاستیک ها و رینگ های ویژه ی آفرود
  • سپر های ویژه ی آفرود که شامل سپر های جلو، عقب و زیر ماشین های آفرود هستند
  • اسنورکل ها Snorkel یا همان لوله های تنفسی برای خودرو های آفرود
  • کیت های افزایش ارتفاع ماشین های آفرود
  • وینچ ، که جز تجهیزات اساسی برای خودروهای کوهستانی است
  • باربند و روکش های ضد آب مخصوص باربند
  • تجهیزات روشنایی نظیر پروژکتورها
  • کشو های خودرویی
  • جعبه ابزار سفری مخصوص آفرود که شامل داس و چاقو و بیل و تبر و های جک است
  • طناب

و اگر قصد اقامت در بین راه را دارید نیز می بایست تجهیزات اقامتی مخصوص سفر را همراه داشته باشید.

که تجهیزات اقامتی شامل چادر، کیسه خواب، یخچال های سفری درون خودرویی، میزهای تا شوی فلزی و وسایلی نظیر این هاست…

اسکلتون

همه چیز درباره ورزش مهیج زمستانی اسکلتون

  • همه چیز درباره ورزش مهیج زمستانی اسکلتون

یکی دیگر از ورزش های هم خانواده ی ورزش های زمستانی ورزش بسیار مهیج اسکلتون SKELETON است. ورزشی شبیه به لوژ سواری که اگز المپیک های زمستانی را دنبال کرده باشید حتما آنها را دز تلویزیون دیده اید. و حتی با فقط تماشای آن نیز آدرنالین در مغزتان ترشح خواهد داشت. اگر بخواهیم به طور مختصر به تاریخچه ی ورزش اسکلتون بپردازیم، گفتنی ست که در سال هاس 1928 تا 1948 و برای اولین بار در سوییس و در شهر سن موریس برگزار شد. پس از آن سالها وقفه ی طولانی ای در برگزاری ورزش اسکلتون به وجود /امد. و تا سال 2002 کسی به این ورزش نپرداخت. اما در سال 2002 بود که دوباره اسکلتون وارد عرصه شد و در شاخه ی رشته های ورزشی المپیک زمستانی قرار گرفت.

شاید پس از دیدن و مقایسه ی لوژ سواری و ورزش اسکلتون با هم، در نگاه اول این دو رشته ی ورزشی برایتان بسیار شبیه به هم به نظر بیایند. اما واقعیت این است که این دو، دو رشته ی کاملا مجزا از هم بوده و در حتی ظاهر نیز تفاوت های ملموسی با هم دارند. اگر کمی توجه کنید متوجه ی حالت قرار گیری شرکت کننده در این دو ورزش روی وسیله ی اسکلتون و لوژ سواری خواهید شد. در لوژ سواری ورزشکار به پشت و به حالت کاملا خوابیده روی سورتمه ی ورزشی اش قرار می گیرد، در حالیکه در ورزش اسکلتون ورزشکار با قفسه ی سینه روی تخته ی اسکلتون قرار گرفته، و با دو دست دو میله ی کناری تعبیه شده در تخته ی اسکلتون را می گیرد و به صورتی مسلط بر وسیله ی ورزشی اش، در پیست شروع به حرکت می کند

ورزش اسکلتون به صورت تک نفره اجزا می شود و حتی ظرفیت سورتمه ی آن نیز برای یک نفر در نظر گرفته شده است. سورتمه های در نظر گرفته شده برای ورزش اسکلتون، سورتمه هایی در اندازه های کوچک هستند که باید در مسیر های پر پیچ و خم و مارپیچی یخی همراه با ورزشکار حرکت کنند. پیست های مسابقات اسکلتون دقیقا همانند پیست های لوژ سواری طولی معادل 1000 متر دارند که شامل 12 پیچ تند نیز می شود و ورزشکار باید سعی داشته باشد با دقت و تمرکز فراوان از این پیچ ها گذر کرده، و ضمن عبور از آنها تعادلش را نیز حفظ نماید. در ورزش اسکلتون شروع حرکت سورتمه به این صورت است که ابتدا ورزشکار مسیری را با سرعت میدود و سپس خودش را با قفسه ی سینه روی سورتمه قرار می دهد و وارد پیست مارپیچ مسابقه ای می شود. تجهیزات اسکلتون نیز مانند لوژ سواری محدود است اما همراه داشتن آنها جز باید های این ورزش است، که علاوه بر قرار گرفتن در دسته ی ورزش های مهیج و لذت بخش، در دسته ورزش های پر خطر نیز قرار می گیرد.

پوشیدن لباس های یکسره ی مناسب برای ورزش اسکلتون و به پا داشتن کفش های ورزشی متناسب و دستکش های مقاوم جز تجهیزات ورزش اسکلتون به حساب می آیند، و مهم تر از همه کلاه ایمنی محافظ سر و صورت است که بدون آن مجاز به وارد شدن به پیست و انجام ورزش اسکلتون خواهید بود.

رفتینگ

رفتینگ

  • درباره ی رفتینگ Rafting !

رفتینگ Rafting یا همان قایقرانی در امواج و آب های خروشان یکی دیگر از زیر مجموعه های ورزش های آبی و قایقرانی است، که به جز جنبه ی ورزشی، جنبه های تفریحی بسیاری نیز دارد. نام دیگر رفتینگ را، قایقرانی روی آب های سفید نیز گذاشته اند. زیرا شدت امواج موجب تولید کف روی آب شده، که باعث سفید به نظر رسیدن سطح آب می شود. رفتینگ تجربه ای شیرین در میان امواج و طراوت آب هاست و بی شک هیجان ناشی از گذشتن از میان موج ها حس سرزندگی و نشاط را درونتان به وجد خواهد آورد. خصوصا وقتی امواج پر تلاطم آب را رو به رویتان میبینید و با هیجان در یک چشم بر هم زدن به دل آنها می روید. این در حالی است که سراپایتان درون امواج خیس شده و صدای خنده های ناشی از سرخوشی و لذت این تجربه در محیط پخش شده است.

به طور کلی رفتینگ به دو صورت انفرادی و جمعی انجام می شود. در هر دو حالت شما سوار قایق شده و مشغول پارو زدن می شوید، و در زمان های مشخصی نیز دست از پارو زدن می کشید و اجازه می دهید جریان آب و امواج شما را هدایت کند و پیش ببرد.

اگر به صورت جمعی رفتینگ را تجربه کنید حتما دو اصطلاح زیر را خواهید شنید:

  • All Forward
  • All Back

وقتی لیدر یا رهبر رفتینگ به شما می گوید All Forward ، یعنی همه ی سرنشینان قایق می بایست در آن لحظه، بطور هماهنگ باهم رو به جلو پارو بزنند.

و وقتی لیدر از عبارت All Back استفاده کرد، بدین معناست که همه ی سرنشینان با هم به سمت عقب پارو بزنند.

لیدر رفتینگ با تعیین جهت پارو زدن سرنشینان، به قرار گرفتن قایق و هدایتش در مسیر درست کمک می کند.

بهترین فصول برای رفتینگ بهار و تابستان است، زیرا لذت تجربه اش در هوای آفتابی و گرم این فصول چندین برابر خواهد بود.

و حتما در این فصول شاهد پیشنهاد تور های مسافرتی یک روزه یا دو روزه برای رفتن به رفتینگ، و همچنین شاهد پاسخ مثبت و استقبال فراوان از جانب علاقه مندان به این تور ها نیز خواهید بود.

 

  • تجهیزات لازم برای رفتینگ

رفتینگ نیز مانند هر ورزش دیگری از تجهیزات و لوازم خاص و مورد نیاز خودش برخوردار است. با توجه به اینکه رفتینگ به دو صورت انفرادی و دسته جمعی انجام می گیرد، تجهیزات لازم برای این دو نوع کمی متقاوت از هم خواهد بود.

تجهیزات رفتینگ جمعی شامل: قایق مناسب برای رفتینگ، لباس مناسب قایق رانی، کلاه ایمنی، جلیقه ی نجات، کیسه ضد آب، طناب نجات، جعبه کمک های اولیه، تلمبه جهت یاد کردن دوباره ی قایق در صورت نیاز، چادر و تدارکات مخصوص آشپزخانه، پاروی اضافه، چادر های ضد آب برای اقامت مسافران، چادر های توالت، سایه بان و مواد غذایی، می شود.

و تجهیزات رفتینگ به صورت انفرادی شامل: لباس مناسب و ترجیحا ضد آب، پارو، جلیقه نجات، کلاه ایمنی، بادگیر، کیسه ضد آب، و اگر قصد بیش از یک روز ماندن را دارید کیسه ی مخصوص خواب نیز همراه داشته باشید.

 

  • بستر های مناسب رفتینگ در ایران

در اینجا به معرفی چند نمونه از رودخانه هایی که برای رفتینگ مناسب هستند می پردازیم:

  • رودخانه سفید رود استان گیلان
  • رودخانه کرج استان تهران
  • رودخانه ارمند، رودخانه بختیاری و رودخانه خرسان در استان چهار محال بختیاری
  • رودخانه سزار و رودخانه کشکان در استان لرستان
  • رودخانه زاینده رود در استان اصفهان
  • رودخانه زهره در استان فارس
  • رودخانه زاب در استان آذربایجان غربی
اسنومبیل رانی

همه چیز درباره ی ورزش مهیج زمستانی اسنومبیل رانی

  • همه چیز درباره ی ورزش مهیج زمستانی اسنومبیل رانی

شاید شنیدم نام اسنومبیل رانی یا معادل فارسی آن که ” برف رو ” است، در میان زیر شاخه های ورزش های زمستانی کمی برایتان عجیب به نظر بیاید. زیرا در مناطق برفی که استفاده از وسایل نقلیه ی دیگر تقریبا امکان پذیر نیست یا بسیار دشوار است، خصوصا در خارج از ایران، دیده ایم که  با خودروهای موتوری کوچکی که معمولا ظرفیت آنها یک یا دو نفر است و مناسب برای حرکت در برف طراحی و ساخته شده است، عبور و مرور می کنند. و کاربری های بسیاری نیز در زمینه های مختلف دارد. این خودرو های کوتوری کوچک پس از مدتی جای سورتمه ها را در مناطق شمالی آمریکا گرفت. زیرا امن تر و محکم تر به نظر می رسید. ابتدایی ترین نوع اسنومبیل ها یا برف رو ها در سال 1924 طراحی و ساخته شدند و رفته رفته با احساس نیاز بیشتر و به کار بردن تکتولوژی های پیشرفته تر در آنها، انواع مدرن تری از برف رو ها کم کم به بازار عرضه شد و مورد استقبال بسیاری هم قرار گرفت. و امروزه جدای از تمام کاربری های دیگرش در مناطق ذکر شده، به عنوان یک وسیله ی ورزشی و تفریحی بسیار مهیج از آن استفاده می شود و در دنیای ورزش نیز از علاقع مندان و طرفداران خاص خودش برخوردار است. از جمله دیگر کاربری های برف رو ها یا همان اسنومبیل ها به جز مقاصد تفریحی و ورزشی، می توان به کاربرد آن برای پلیس ها، کشاورزان و دامداران، تعمیر کاران خطوط تلفن و شکارچیان نیز اشاره کرد.

ساختار این خودروهای کوچک برف رو، از موتور های بنزینی یک یا دو سیلندری تشکیل شده است که تقریبا سرعتی معادل 80 کیلومتر بر ساعت دارند. اما لازم به ذکر است که در مدل های مسابقه ای این برف رو ها که موتورشان عموما قوی تر است، سرعت این دستگاه ها به 190 کیلومتر در ساعت هم می رسد. اسنومبیل ها دارای یک جت اسکی در قسمت جلویی شان هستند و توسط یک فرمان که به آن متصل می شود هدایت و کنترل می شوند. اسنومبیل ها دارای 6 تا 8 لاستیک کم باد هستند تا بتوانند به راحتی روی برف حرکت کنند. اما وظیفه ی به حرکت در آمدن تایر ها و شروع حرکت برف رو ها به وسیله ی چرخیدن یک تسمه ی لاستیکی که روی سطحش دارای میله های فولادی کوچک است، صورت می گیرد. میله های فولادی در روی آن تسمه ها در برف فرو رفته و موجب سهولت در حرکت وسیله های موتوری بر روی برف می شوند. اسنومبیل ها در کنار تمام مزایا و کاربری هایشان، دارای معایبی نیز می باشند. از جمله این معایب، سر و صدای زیاد آنها به هنگام حرکت است. یا از بین بردن و آسیب زدن به پوشش های گیاهی و محصولات کشاورزی. و از همه ی اینها مهم تر خطرات احتمالی برای سرنشینانش، به علت سرعت زیاد آنها، که آمار این خطرات و آسیب های وارد کرده اش تا کنون کم هم نبوده است می باشد. بنابراین اکیدا توصیه می شود پیش از امتحان کردن این ورزش حتما قبلا آموزش مختصری در خصوص نحوه ی کار با خودرو و کنترل و هدایت آن ببینید و از لوازم جانبی و تجهیزاتی که ایمنی شما را فراهم می کنند حتما برخوردار باشید.

سافاری

آشنایی با سافاری قسمت اول

  • هر آنچه لازم است از سافاری Safari بدانید!

 

تعریف افراد از سفر بسیار متفاوت است. و بدیهی ست که هرکسی بسته به علاقه مندی ها، خلق و خو و روحیه و لذتش از سفر، نوع خاصی از آن را ترجیح می دهد و برمیگزیند در بین علاقه مندان به سفر، آن دسته ای که به ماجراجویی و رویارویی با شگفتی های طبیعت علاقه مند اند، سافاری را انتخاب می کنند. این رویای خیلی از انسان ها در جای جای دنیاست که بتوانند به دل طبیعت قدم بگذارند و دنیای ناشناخته ی آن را کشف کنند. در سفر به سبک سافاری با مناظری از طبیعت رو به رو خواهید شد، که تاکنون نظیرش را به صورت زنده و در طبیعت حتی ندیده اید. شما در سافاری چیزی را از نزدیک میبینید که شاید مشابه اش را در مستند های جذاب از طبیعت و دنیای وحش دیده بودید. و این تجربه ای خاص و کاملا متفاوت از تمامی سفرهایتان خواهد بود.

 

 

 

 

 

 

  • سافاری Safari و مروری بر پیشینه ی آن!

 

اگر بخواهیم در مورد خود واژه ی سافاری اشاره ای کلی داشته باشیم، باید پیش از آن بگوییم که ریشه ی این کلمه به نوعی به آفریقا و زبان “سواحیلیSwahili بر میگردد. در واقع به “سیاحت اکتشافی در آفریقا” سافاری Safari  می گویند. البته که امروزه سافاری هم همانند بسیاری از فعالیت های دیگر، نسبت به شکل ابتدایی خودش تغییر شکل داده است. مثلا در گذشته در آفریقا شکار نیز نوعی از سافاری محسوب میشد، اما پس از گذشت سال ها، حالا سافاری شامل سفرهای زمینی کوتاه مدت به دل طبیعت است، که در آن می توان آنچه در حیات وحش به صورت بکر و دست نخورده مانده است را به همراه تمام شگفتی ها و جذابیت هایش از نزدیک دید. خصوصا حیواناتی که دیدنشان در حالت عادی تقریبا غیر ممکن است.

البته سافاری در کنار جنبه های تفریحی و گردشگری اش، از جنبه های ارزشمند و قابل تحسینی نظیر حمایت از حیات وحش و طبیعت نیز برخوردار است. که امروزه خوشبختانه عده ی زیادی صرفا به همین منظور از علاقه مندان سافاری هستند، و حتی حمایت های مالی فراوانی در راستای کمک به تداوم و بقای حیات وحش گویی می کنند. در واقع سافاری به نوعی فرهنگ سازی خاصی در جهت هم زیستی مسالمت آمیز کوتاه مدتی از انسانها در کنار حیوانات است. طوری که دیگر خبری از شکار و به دام انداختن و آسیب رساندن به گونه های حیوانی در میان نیست.

شما در طی سفر به سبک سافاری، با مردم بومی مناط مختلف، فرهنگ و آداب و رسوم خاص شان، و چیزهای نا آشنای بسیاری آشنا خواهید شد. و این تبادل فرهنگی نیز در جایگاه خودش یکی دیگر از وجه های با ارزش سافاری است.

در کنار تمام اینها، قطعا گردشگری شما و تفریح تان از این سفر ها، برای مردم بومی و محلی نیز فوایدی خواهد داشت. ورود توریست از گوشه های مختلف دنیا به این مناطق موجب گردش قابل توجهی در چرخه ی اقتصادی آن منطقه خواهد داشت و طبیعتا اتفاقات مالی قابل توجهی را نیز برای فروشندگان محلی شان در پی خواهد داشت.

 

طبیعت گردی

اکوتوریسم Ecotourism یا طبیعت گردی

  • همه چیز درباره ی اکوتوریسم Ecotourism یا طبیعت گردی

اکوتوریسم یا همان طبیعت گردی یکی از سبک های سفر برای علاقه مندان به طبیعت و آرامش است. اکوتوریسم Ecotourism را سفری آرام با ماجراجویی های خاص خودش در دل طبیعت و تماشای مناظر و مناطق بکر طبیعی، گیاهی و جانوری و در واقع هر آنچه به صورت بکر در طبیعت  به جا مانده است، تعریف می کنند. شاید سبک و شکلی دیگر از جغرافیای منطقه را در طبیعت گردی، در سفر های سافاری آفریقا بتوان دید. که البته سافاری و طبیعت گردی ( اکوتوریسم ) از نظر بافت طبیعتی که بدان می پردازند دارای تفاوت های چشمگیری هستند. اما وجه مشترک شان این است که در هر دوی آنها مناظر طبیعی خاصی را خواهید دید که شاید در سایر مناطق طبیعی نمی توانید مشابه شان را دیده باشید، یا جانورانی را با سبک زندگی های متفاوت رویت خواهید کرد و پوشش های گیاهی وحشی ای را از نزدیک خواهید دید که شاید در طبیعت های نزدیک به خودتان وجود ندارند و تاکنون ندیده اید.

  • جنبه های متفاوت طبیعت گردی یا اکوتوریسم Ecotourism

طبیعت گردی  Ecotourismهمانطور که از نامش پیداست در بستر طبیعت و در موقعیت هایی نظیر کوه ها، دشت ها، جنگل های بکر، آبشار، رودخانه و مانند اینها برگزار می شود. و همه ساله گردشگران بسیاری را در سراسر دنیا به خودش اختصاص می دهد. توریست ها یا گردشگران همراه تور های داخلی یا خارجی طبیعت گردی می توانند با حضور در مناطق زیبا و آرام و بکر طبیعی، و بهره مند شدن از هوایی سالم و تمیز روحشان را تازه کرده و آرامش را در بند بند وجودشان حس کنند. و در کنارش به تماشای پوشش های گیاهی وحشی منطقه، گونه های حیوانی آن، پرنده ها و ماهی ها بپردازند.

اما لازم به ذکر است که طبیعت گردی به تماشا و نظاره گری طبیعت محدود نمی شود. بلکه جنبه های آموزشی، حمایتی، عکاسی و خبرنگاری را نیز شامل می شود.

طبیعت گردی امروزه، خصوصا در دهه ی اخیر دیگر جز یک صنعت ( صنعت گردشگری/طبیعت گردی ) در کل دنیا شناخته شده است و نقش بسزایی در چرخه ی اقتصاد به خودش بخشیده است.

انواع مختلف طبیعت گردی یا اکوتوریسم Ecotourism شامل بخش های زیر می شود:

  • کوهنوردی
  • غار نوردی
  • بیابان گردی
  • دامنه نوردی
  • مردم شناسی
  • طبیعت درمانی
  • گردشگری آبی و ساحلی
  • تاریخچه ی اکوتوریسم یا طبیعت گردی

تاریخچه ی طبیعت گردی به یک معمار مکزیکی به نام هکتور لاسکورین برمی گردد که در حدود سال 1983 هنگامی که وی مشغول کار روی پروژه ی حمایت از طبیعت در مکزیک بود، واژه ی اکوتوریسم یا به زبان خودمان طبیعت گردی را اختراع کرد.

  • مزایای اکوتوریسم برای طبیعت

طبیعت گردی یا همان اکوتوریسم را در حالت کلی علاوه بر جنبه های گردشگری و مفرح و لذت بخشش، می توان نوعی فرهنگسازی برای آشتی میان انسان ها و طبیعت دانست، که منجر به حفظ محیط زیست و اکوسیستم طبیعی و همچنین حفظ و حمایت از گونه های حیوانی و گیاهی خاص می شود. و همینطور برای اقتصاد منطقه و بومیان تکان مثبتی محسوب می شود و به ارتقای رفاه شان کمک می کند.

فلای بورد

آشنایی با ورزش تفریحی فلای بورد

  • همه چیز درباره ورزش جذاب فلای بورد Flyboard

اگر نام فلای بورد را شنیده باشید و با آن تا حدودی آشنا باشید، شاید برایتان کمی عجیب باشد که آنقدر تخیلتات و رویا پردازی های انسان ها جلو رفت که دیگر تجربه ی هیچ چیزی غیر ممکن نخواهد بود. نه پرواز و نه شناور بودن و آزادانه مانند یک ماهی در آّب ها بالا و پایین پریدن. فلای بورد نام یکی از ورزش های مهیج و رویایی آبی است که در عین حال پرواز را نیز با آن تجریه خواهید کرد. این ورزش آبی پر هیجان و پر فعالیت اولین بار توسط یک فرانسوی به نام “زاپاتا ریسینگ” اختراع شد. وی در ساخت جت های مسابقه ای تبهر داشت، اما پس از مدتی تصمیم گرفت کمی خلاقیت و کمی هیجان را به اختراعات قدیمی اش بیافزاید. و اینگونه بود که او موفق به ساخت موتور هایی شد که قادر بودند از آب خارج شده و با نیروی محرکه ای که توسط پاها و دست کنترل می شدند، و شخصی که بر آن بورد ها سوار بود را روی آب نگه می دارند و به او این امکان را می دهند که مانند یک دلفین در آب آزادانه فراز و فرود را تجربه کرده و لذت ببرند.

فلای بورد ها دارای دو نوع مبتدی و پیشرفته هستند که میزان توانمندی هر شخص مشخص می کند که با کدام نوع از آن می تواند فعالیت خود را آغاز کند. اما اصول کار معمولا به این ترتیب است که هر کسی میبایست در ابتدا چیزی در حدود 20 تای 30 ساعت از فلای بورد نوع مبتدی استفاده کند و مهارت های لازم را کسب کند تا بتواند برای استفاده از فلای بورد پیشرفته مجاز شود. استفاده از فلای بورد با حضور دو نفر امکان پذیر است. یکی شخصی که دستگاه فلای بورد به او متصل است، و دیگری باید شخصی باشد که در جت اسکی به عنوان اپراتور می نشیند.

تنها تفاوت این دو نوع از فلای بورد ها در یک کیت به نام Electronic Magnetic Kit  است که در مدل فلای بورد های پیشرفته یک کیت الکترونیکی یا همان کیت گاز به دستگاه افزوده می شود که دیگر با افزوده شدنش نیازی به نازل های تعادل کننده ی دست نمی ماند. و در این حالت فرد قادر خواهد بود بدون حضور شخص دوم هم فلای بورد را تجربه کند.

برای انجام دادم ورزش فلای بورد میباست حتما پیش از امتحان کرد آن برای بار اول، با یک مربی کار بلد همراه شوید و در جریان تمام نکات ایمنی و دانستنی های لازم این ورزش قرار بگیرید. و حتما با مربی تان به صورت دو نفره ( مربی به عنوان کنترل کننده در جت اسکی ) آن را انجام دهید. تا مربی بنا به نیاز و شروط لازم، میزان فشار آب را درون شلنگ ها کنترل نماید.

فلای بورد نیز مانند هر رشته ی ورزشی دیگری ملزومات و تجهیزات خاص خودش را نیاز دارد. از جمله این تجهیزات جلیقه ی نجات، لباس های Wet Suit  مناسب برای ورزش های آبی و کلاه ایمنی هستند. که برای داشتن تجربه ای امن تر و بهتر به اینها نیازمندید.

قایق های بادبانی

آشنایی با ورزش تفریحی قایق های بادبانی

  • قایق های بادبانی

یکی از مشهور ترین و قدیمی ترین ورزش های آبی در میان علاقه مندان به ورزش ها و تفریحات آبی قایقرانی با قایق های بادبانی ست. در واقع قایق های بادبانی علاوه بر هیجان انگیز بودن و لذت بخش بودنشان، یک نوستالژی شیرین هم همراه شان دارند. و آن حس و تداعی نخستین دستاورد های بشر در زمینه ی ساخت قایق از آغاز تمدن است. در ابتدا از این قایق ها برای حمل و نقل و حتی کاربرد های نظامی در جنگ نیز استفاده می شد. اما هر چه بیشتر گذشت، با پیشرفت تکنولوژی و تغییر شکل دادن تفریحات، قایق های بادبانی هم از کاربری شان تغییر شکل داده و جنبه های تفریحی نیز کسب کردند. به طوری که امروزه دیگر از آنها بیشتر در عرصه ی ورزش و تفریح فقط استفاده می شود، و حتی تحت نظارت و کنترل فدراسیون ورزشی خاص خودشان نیز می باشند و رقابت هایی را هم در این زمینه برگزار می کنند. که این رقابت ها جهانی بوده و داوطلبانی که دارای شرایط لازم و کافی برای شرکت در این مسابقات هستند، می توانند به آسانی از سر تا سر دنیا در این مسابقات شرکت کرده و شانس خود را برای قهرمانی بیازمایند.

لازم به ذکر است که در ایران قایقرانی با قایق های بادبانی ورزشی نو پاست اما در سال های اخیر پیشرفت های چشمگیری داشته است و هر سال به علاقه مندانی که مایلند به طور حرفه ای در این رشته فعالیت کنند نیز دارد اضافه میشود. پایگاه های اصلی قایقرانی با قایق های بادبانی در دو نقطه از ایران دیده می شود. یکی نوشهر مازندران و دیگری بندر لنگه است.

اما بطور کلی این رشته در سواحل اروپایی و به ویژه استرالیا از رونق خاصی برخوردار است و به عنوان یکی از رشته های ورزشی یا تفریحات پر طرفدار بین مردم رایج است.

قایق های بادبانی، قایق های نسبتا کوچکی هستند که به کمک نیروی باد حرکت می کنند و بستر آنها معمولا دریا های عظیم و یا اقیانوس هاست و قادر به طی کردن مسافت های متفاوتی هستند. جهت حرکت این قایق ها باید همیشه در جهت موافق باد باشد و امکان ندارد که بتوانند در خلاف جهت باد حرکت کنند. زیرا نیروی محرک برای حرکت این قایق ها از باد گرفته می شود و به همین دلیل باید در راستای آن و هم جهت با آن حرکت کنند. از قایق های بادبانی تفریحی هم می توان به صورت انفرادی استفاده کرد و هم می توان به صورت جمعی در آن نشست. پیش از سوار شدن به این قایق ها نیز بهتر است مانند سایر رشته های ورزشی آبی از اطلاعات و مهارت هایی برای هدایت و حفظ تعادلتان روی قایق برخوردار باشید و نکات ایمنی مانند پوشیدن جلیقه ی نجات را فراموش نکنید.

قایقرانی با قایق های بادبانی به دلیل تجهیزات مورد نیاز و ملزوماتش، جز رشته های ورزشی و تفریحی گران و پر هزینه محسوب میشود. هرچند که ورزش ها و تفریحات آبی در همه جای جهان جز تفریحات تجنلی و گران به حساب می آیند و متاسفانه همه قادر نیستند از آنها استفاده کنند.

 

ٖجت لو

جت لو چیست

  • همه چیز از ورزش مهیج جت لو JETLEV

جت لو Jetlev شاید یکی از عجیب ترین و جذاب ترین رشته های ورزش ها و تفریحات آبی باشد که تا کنون دیده اید. جت لو را می توان پرواز روی آب با یک جلیقه ی جادویی موتور دار تعریف کردف که می توان گفت تقریبا از ترکیب دو وسیله ی ورزشی آبی ( جت اسکی و جت پک ) که حتما نام آنها را شنیده اید الهام گرفته و ساخته شده اند. ایده ی جت لو اولین بار توسط یک کانادایی به نام “ریمون لی” در سال 2000 ارایه شد و پس از کلی پرورش این ایده ی نوین، سرانجام در سال 2009 اولین بار از نمونه های اولیه آن رو نمایی شد. و هنوز که هنوز است این وسیله های جداب تفریحی در حال پیشرفت و تکامل هستند.

جلیقه ای که با آن جت لو را تجربه می کنید، با یک موتور بسیار قدرتمند و دو جریان پر فشار آب طراحی و ساخته شده اند، که شما به کمک آنها هیجان پرواز روی آب را تجربه می کنید. در این جلیقه ی موتور دار دو دسته ی فلزی مستحکم تعبیه شده است که به کمک آنها می توانید تعادل خود را ضمن پرواز کنترل نمایید. با جت لو تا ارتفاع 10 متر روی آب می توانید اوج بگیرید و پرواز کنید . حداکثر زمانی که با آن می توانید به پرواز روی آب ادامه دهید چیزی در حدود 1 الی 2 ساعت است، و سرعتش نیز 65 کیلومتر در ساعت می باشد.

 

 

موردی که در زمان پرواز روی آب در جت لو موثر است، بدون شک قدرت موتور آن است. دو لوله ی ای که در پشت جلیقه ی جت لو حامل دو جریان پرفشار آب هستند، طولی معادل 10 متر دارند، و از این روست که حداکثر ارتفاعی که کیتوانید با جت لو از سطح آب بلند شوید 10 متر است. این لوله ها به یک موتور، که در یک قایق کوچک در آب و در پشت سر شخصی که سوار بر جت لو است، در حرکت هستند. در واقع تمام چیزی که جت لو از آن ساخته شده است و به کمک آن هیجان ماشی از این شکل از پرواز را به شما هدیه می دهد، یک موتور قوی با دو شلنگ برای انتقال آب و یک وسیله ی نقلیه ی آبی کوچک و جمع و جور برای قرار گرفتن موتور در آن است. اما همین وسیله ی به ظاهر ساده امروزه یکی از پر طرفدار ترین ورزش ها و تفریحات آبی برای مردم محسوب می شود و عده ی زیادی بی صبرانه منتظر فصول گرم سال هستند تا بتوانند این تفریح مهیج و با نشاط آبی را تجربه کنند. بدیهی ست که در همه جای دنیا معمولا جت لو نیز مانند تمامی ورزش های آبی در شهر های ساحلی بر قرار و دایر است. جت لو نسبت به سایر ورزش های آبی تجهیزات خاصی نیاز ندارد. یعنی کافیست تنها یک جلیقه ی نجات پیش از سوار شدن به تن داشته باشید و بعد پس از گرفتن توصیه های لازم برای نحوه ی استفاده از این وسیله توسط یک کاربلد، میتوانید به راحتی آن را تجربه کنید.

سافاری

آشنایی با سافاری قسمت سوم

  • سافاری های گران قیمت و مجلل

اگر دوست ندارید خیلی به شیوه ی زندگی در طبیعت در طول سفر اقامت کنید و دشواری های سفر  به سبک سافاری را تحمل کنید، می توانید با پرداخت و صرف هزینه ی بیشتر، در حالت لوکس تر و مجلل تری سافاری را تجربه کنید. مثلا به جای کمپ کردن می توانید در هتل ها و اقامتگاه های لوکس و شیک تری در طول سفر اقامت کنید و بدین ترتیب از امنیت و حریم خصوصی بیشتری در طول سفرتان برخوردارید، و امکانات و خدمات بیشتری را در اختیار خواهید داشت.

در طول سفر های سافاری لوکس و گران قیمت، علاوه بر گشت و گذارهای طبیعی، از گشت های تفریحی و مهیجی نیز مانند قایق سواری های تفریحی و گذشتن از مسیر های آبی و زیبای جنگل، صرف وعده های غذایی در مکان های شیک و خاص را نیز در گزینه هایتان خواهید داشت.

 

  • سافاری های هوایی

برخی از مناطق در سافاری، از مسیرهای مناسب برای رسیدن به آنجا برخوردار نیستند و به عبارتی راه های قابل دسترسی ندارند و قادر نخواهید بود با ماشین به طور زمینی به آن مناطق برسید. در چنین حالتی سافاری هوایی گزینه ی بسیار مناسبی است تا با صرف جویی در انرژی و زمان تان، به آسانی به مناطق ویژه ی سافاری برسید. در سافاری هوایی، به وسیله ی هواپیما های کوچکی با ظرفیت محدود به نقاط مختلف می توانید سفر کنید

 

  • سافاری شامل دسته بندی های تخصصی تری هم می شود که نمونه هایی از آن را در زیر برایتان خواهیم گفت:
  • سافاری جهت مشاهده ی حیوانات شاخص
  • سافاری پیاده روی و کوهنوردی
  • سافاری به منظور عکاسی
  • سافاری فرهنگی
  • سافاری تاریخی
  • سافاری قایق رانی
  • سافاری اکو توریسم

 

 

  • در سافاری اینها رعایت کنید!

شاید برایتان عجیب به نظر بیاید اما لباسی که در سافاری انتخاب می کنید اهمیت زیادی در کیفیت سفر و امنیتتان در طول سفر دارد! لباسی که برای یک تفریح تخصصی انتخاب می کنید باید به همان اندازه تخصصی باشد!

  • لباسی که دمای بدنتان را نسبت به محیط مناسب نگه دارد. که چون سافاری عمدتا در مناطق خشک و گرم است باید لباسی انتخاب کنید که به خنک نگه داشتن تان کمک کند. در اینجا استفاده از لباس هایی توصیه می شود که در آنها مواد میکروفایبر به کار رفته است.
  • مهم تر از همه اینکه در محیط شما را استتار کند! زیرا به هر حال شما وارد حریم و محیط حیوانات شده اید! آنها از وجود شما احساس نا امنی خواهند کرد. بنابراین باید تمام تلاش تان را کنید تا جلب توجه نکرده باشید. به شما توصیه می شود در انتخاب لباس، از رتگ های خنثی و نزدیک به رنگ طبیعتی که به آن می روید استفاده کنید، تا همرنگ محیط به نظر بیایید.
  • ترجیحا از لباس هایی که تمام بدنتان را بپوشاند استفاده کنید. تا از گزند حشرات و نور سوزان آفتاب در امان باشید.
  • از کفش های سبک و مخصوص پیاده روی استفاده کنید.
  • حتما از کلاه در طول گشت و گذارتان در طبیعت استفاده کنید.

 

 

آشنایی با زوربینگ

همه چیز درباره ی ورزش زوربینگ Zorbing

زوربینگ Zorbing نام یکی از ورزش ها و تفریحات بسیار مهیجی است که شاید از سال های اخیر نام آن را میان عجیب و غریب ترین ورزش ها و تفریحات دنیا دیده باشید. تصور کنید بدون هیچ کنترلی روی هدایت و عدم تعادلتان درون یک توپ در پستی بلندی ها پرت می شوید و در جریانید، در عین حال این اطمینان را دارید که آسیبی بهتان نخواهد رسید و در ایمنی کامل هستید و خطری تهدیدتان نمی کند.

زوربینگ Zorbing در واقع شکل متفاوتی از تجربه ای ماجراجویانه و هیجان انگیز در ورزش است و طرفداران خاص خودش را دارد. شما در زوربینگ توپ های بسیار بزرگی را می بینید که در دشت یا میان آب بدون کنترل و هدایتگر در حال حرکت اند و ورزشکار درون آن قرار گرفته است و همراه با توپ غلت می خورد و به این طرف و آن طرف سرخوشانه پرت می شوند.

زوربینگ انواع مختلفی دارد که مهم ترین شکل آن به لحاظ مکان اجرای آن، در دریا ( آب ) و در دشت ها و سطوح صاف و شیبدار ( خشکی ) می باشند. وسیله ی اصلی و در واقع تنها ابزار این تفریح و ورزش مهیج فقط یک توپ مخصوص بزرگ است. که در ظرفیت های یک نفره و چند نفره ساخته شده اند. جنس و ظاهر این توپ ها پلاستیکی و شفاف است به گونه ای که داخل توپ و ورزشکار درون آن را به راحتی خواهید دید. این توپ ها عموما چند لایه بوده که لایه ی درونی آنها با داشتن مقداری آب نقش ضربه گیر را داشته و همچنین مشکل گرمای درون توپ را برای فرد یا افرادی که داخل آن قرار دارند تا حدی حل می کند.

به طور کلی اجزای تشکیل دهنده ی توپ های ورزش زوربینگ ابتدا توپ هایی کوچک با لایه های محافظ و لایه های هوا می باشند که درون توپ بزرگ تری قرار می گیرند و روی زمین غلت می خورند.

امروزه با گسترش و افزوده شدن علاقه مندان این تفریح مهیج مسابقاتی نیز برای این علاثه مندان در نظر گرفته شده است.

قوانین بازی

افراد برای نحوه ی انجام این ورزش یا تفریح ابتدا می توانند انتخاب کنند تک نفره آن را انجام دهند یا چند نفره و سپس بنا به میل شان توپی با ظرفیت مناسب انتخاب کنند. در حین آن افراد دو حالت را نیز می توانند انتحاب کنند. اینکه درون توپ به صورت معلق و آزاد قرار گیرند، و یا به صورت بسته و بدون حرکت. معمولا زوربینگ در خشکی در مناطقی انجام می شود که دارای تپه ها و پستی بلندی های صاف و یک دست هستند. و زوربینگ های آبی نیز در دریا ها یا استخر های بزرگ انجام می شود.

روزبینگ هم دسته بندی بزرگسال دارد و هم با اختصاص دادن و ایجاد شرایطی امکان استفاده ی کودکان را نیز فراهم کرده است.

تاریخچه ی زوربینگ

ورزش زوربینگ Zorbing اولین بار توسط دو نفر به نام های “دیوید آکرز” و ” آندرو آکرز و در نیوزلند اختراع شد و سپس آوازه ی آن کم کم به سایر نقاط دنیا هم رسید. و امروزه در ایران هم طرفدارانش را پیدا کرده است. و در صدد احداث مکان هایی برای اختصاص دادن به آن هستند.

پاراسل

آشنایی با پاراسل و اسکی روی آب

  • پاراسل Parasel !

اگر که جز علاقه مندان به ورزش های آبی و تفریحات آبی هستی، بی شک پاراسل جز تفریحات مورد علاقه تان هواهد بود. پاراسل یکی از لذت بخش ترین و هیجان انگیز ترین انواع تفریحات و ورزش های آبی است. تعریف کلی پاراسل می شود چتر بازی بر فراز دریا و تجربه ی لذت بخش همزمانی از آب و باد و پرواز است. پاراسل در واقع به چتری که با آن موفق به پرواز می شوید نیز گفته می شود. در این ورزش مهیج شما به وسیله ی چتر هایی که به آنها پاراسل می گویند و به کمک یک طناب محکم به قایق متصل می شوند پرواز را تجربه می کنید. قایق با سرعت در آب حرکت می کند و باعث ارتفاع گرفتن هرچه بیشار چتر پاراسل می شود و شما را به دنبالش در هوا می کشد. در واقع با این اوصاف تقریبا می توان گفت که پاراسل هم در دسته ی ورزش های هوایی قرار می گیرد و هم در دسته ی ورزش های آبی.

پاراسل نیاز به آموزش خاصی ندارد، فقط کافیست پیش از سوار شدن بر چتر های پاراسل، به کمک و با همراهی یک کاربلد در این زمینه، خودتان را به تجهیزات ایمنی لازم برای این کار مجهز کرده و منتظر حرکت قایق و اوج گرفتن تان بمانید. مدت زمان پاراسل های تفریحی عموما 10 دقیقه است و پس از پایان این مدت قایق به سمت ساحل رفته و از سرعتش می کاهدف با اینکار شما به همراه چتر در ساحل به آهستگی فرود می آیید.

 

 

 

  • اسکی روی آب

یکی دیگر از زیر شاخه های پر طرفدار ورزش های آبی، اسکی روی آب است. اسکی روی آب هم مانند زیر شاخه های دیگر ورزش های آبی به دلیل استقبال قابل توجه عده ی زیادی دوستدارانش، جنبه های تفریحی بسیاری نیز پیدا کرده است. و دیده می شود که همه ساله خصوصا در فصول گرم سال یا در سفر به شهر های ساحلی، توریست ها یا بومیان علاقه زیادی به آن نشان داده اند. این ورزش آبی در آمریکا متولد شد و در آنجا پیشرفت چشمگیری در حتی بخش مسابقات بدست آورد.

در اسکی روی آب شما وسیله ی ساده ای در اختیار دارید که اصطلاحا به آن همان اسکی می گویند، آنرا به پا می کنید و روی آن می ایستید، و بعد توسط یک وسیله ی آبی موتور دار یا همان قایق های موتوری، روی آب کشیده می شوید. قایق ها با سرعت حدودا 30 کیلومتر در ساعت شما را به دنبال خود روی سطح آب می کشند، و وظیفه ی مهم شما حفظ تعادل و جهت دهی درست به تخته ی اسکی زیر پایتان است.

اسکی روی آب انواع گوناگونی دارد. مانند اسکی با تخته، اسکی در آب های خروشان، اسکی پرشی و نمایشی، که از جمله اشکال متفاوت اجرای اسکی هستند. مسابقات اسکی معمولا در پیست ها آبی با طول 200 متر و عرض 20 الی 25 متر برگزار می شوند که به وسیله ی توپ های بادی یا گوی های شناور حریمش مشخص شده است. برخورداری از قدرت بدنی کافی و بالا تنه ای قوی از شروط شرکت در این مسابقات و سطح پیشرفته ی آن است. برای اینکه باید بتوانید به خوبی دستگیره ای که با آن توسط یک طناب به قایق وصل شده اید را بگیرید و تعادلتان را حفظ کنید.

 

بالن

معرفی ورزش های هوایی قسمت اول

  • ورزش های هوایی!

یکی از دسته بندی های جدیدی که امروزه در دنیای ورزشی زیاد نام آن را می شنویم، ورزش های هوایی هستند.

ورزش های هوایی زیر شاخه ای نوپا و تازه وارد به عرصه ی ورزش کشور مان هستند که با دنیای مملو از هیجان شان حس ماجراجویی و تجربه ی این هیجانات را در بسیاری از جوانان تحریک کرده و آنها را از علاقه مندان و طرفداران پر و پا قرص خود ساخته اند. به طوری که امروزه ورزش های هوایی در ایران کاملا شناخته شده و طرفداران خودش را پیدا کرده و به جز جنبه ی تفریحی، جنبه ی حرفه ای نیز کسب کرده و حتی این طور به نظر می رسد که آینده ی بسیار روشنی در انتظار اهالی این گروه از ورزش هاست. البته ناگفته نماند که این گروه از ورزش ها با این سطح از هیجانات جنبه های نمایشی بسیاری نیز دارند.

درست است که سن ورزش های هوایی در ایران شاید به بیست سال هم نرسد، اما این ورزش سابقه ای طولانی و پر آوازه در دنیا به خصوص در آمریکا و اروپا و همچنین در کشور های آسیای شرقی دارد. در ایران ورزش های هوایی اولین بار توسط دو نفر به نام های : آقای حسن جعفری و آقای جعفر انصاری پایه گذاری شدند و به عنوان زیر مجموعه ای از گروه ورزش های کوهنوردی قرار گرفتند و کم کم شروع به فعالیت کردند.

 

ورزش های هوایی شامل  زیر رده های زیر می شوند:

 

  • سقوط آزاد Parachuting
  • پاراگلایدینگ Paragliding
  • کایت سواری Hanggliding
  • پرواز با بالن Hot Air Balone
  • بانجی جامپینگ Banjo Jumping
  • کایتینگ Kite Surfing
  • هواپیما های تفریحی Airplane
  • پرواز با گلایدر Gliding

که مورد به مورد به آنها خواهیم پرداخت.

 

سقوط آزاد یا  !Parachuting

شاید اگر قبل تر ها نام چتر بازی را می شنیدید، فقط و فقط به یاد نظامیان و مانوور هایشان می افتادید. اما امروزه چتر بازی یا حرکات ورزشی ای نظیر سقوط آزاد تنها محدود به ارتش و نظام نیست. بلکه به صورت یک شاخه ی ورزشی مجزا و پر هیجان دارای طرفداران خاص خودش است و شکلی همگانی به خود گرفته. حتی خوشبختانه محدودیت جنسیتی نیز ندارد. و هم برای بانوان و هم آقایان امکان پذیر است. کما اینکه امروزه شاهد  شرکت کنندگان خانم بسیاری در ورزش های هوایی مانند همین سقوط آزاد و چتر بازی بوده ایم که چه به صورت تفریحی و چه به صورت حرفه ای در این زمینه حرفی برای گفتن دارند.

همان طور که قبلا با شما در میان گذاشتیم، ورزش های هوایی جنبه های نمایشی بسیاری نیز دارند. و حتما چتر بازان و سقوط آزاد کنندگان بسیاری را با هنر های نمایشی شان در حال پرش دیده اید که با حرکات هماهنگ و آکروباتیک در پرش های جمعی و یا به صورت انفرادی، پرش را برای خودشان و بینندگان هیجان انگیز تر و تماشایی تر می کنند.

لازم به ذکر است چتر بازی و سقوط آزاد، با وجود سباهت های عمده شان اما دو شاخه ی متفاوت از هم هستند. و در عمل دو شکل مختلف دارند. در چتر بازی پس از گذشت تنها چند ثانیه از پرش از هواپیما، چتر باز قلاب چتر را می کشد و چتر باز می شود. اما در سقوط آزاد که اولا چتر باز از ارتفاع بیشتری در مقایسه با چتر بازی میپرد، و دوما اینکه پس از پرش مسافت نسبتا زیادی را بدون چتر سقوط می کنند و وقتی به فاصله ی مشخصی از زمین رسیدند چتر را باز میکنند.

لباس بالدار

پرواز با لباس بالدار

  • پرواز با لباس بالدار Wingsuiting !

می توان گفت پرواز یکی از آرزوهای دیرینه ی بشر است. وسایل زیادی در راستای تحقق یاقتن این رویا از سالهای دور تا کنون اختراع شد. اما نزدیک ترین حالت به آن پرواز با لباس های بالدار یا به زبان انگلیسی Wingsuitوینگ سویت” است. لباس های بالدار یا همان وینگ سویت ها جز اختراعات جدید بشر بوده اند که تقریبا از سال 1990 طراحی و ساخته شدند. و چیزی نگذشت که یکی دیگر از زیر شاخه های ورزش های مهیج هوایی به نام “پرواز با لباس بالدار” یا Wingsuiting

در دنیای ورزش متولد شد. امروزه پرواز با لباس بالدار یکی از مدرن ترین ورزش های سال های اخیر است. که توجه علاقه مندان بسیاری را به خود جلب کرده است.

  • لباس های بالدار پوشش های یک سره ای هستند که تمام فضا های خالی بین دست ها و پاها و حتی فواصل بین این دو را در بر می گیرند. و انسان را تبدیل به پرنده ای می کنند که قادر است بر فراز آسمان پرواز را تجربه کند.

لباس ها بالدار به دلیل شباهت بیش از حدشان به لباس بتمن، و خفاش ها و سنجاب های پرنده، با نام های دیگری همچون لباس های خفاشی، یا سنجاب پرنده ای یا بتمنی بین علاقه مندان به این رشته شهرت دارند.

استقبال از پرواز با لباس های بالدار به قدری زیاد و قابل توجه بوده در تمام این سالها، که نه تنها خیلی زود یکی از تفریحات و ورزش های پر آوازه ی مهیج شد، بلکه حتی وارد عرصه ی رقابت هم شده و چندین سال است که مسابقات و رقابت هایی میان شرکت کنندگان و علاقه مندان این نوع پرواز برگزار می شود. و حتی شرکت نام آشنای “رد بول” RedBull یکی از برگزار کنندگان پر و پا قرص این مسابقات است. این مسابقات معمولا در گروهی شامل 4 شرکت کننده برگزار می شود. به این صورت که هر 4 شرکت کننده نوبتی از هلیکوپتری که در ارتفاع 2286 میتری از زمین قرار دارد به سمت پایین می پرند.

از طرف دیگر، در فاصله های مشخصی از آسمان، دروازه هایی با ارتفاع متفاوت به کمک هلیکوپتر های دیگر در نظر گرفته شده است، که شرکت کنندگان در حین پایین آمدن با گذشتن از مسیری پر پیچ و خمف از میان این دروازه ها یه به اصطلاح “گیت” ها عبور کنند. شرکت کننده ای که موفق شود از در مدت زمان کوتاه تری از تمام گیت ها عبور کند برنده ی مسابقه خواهد بود.

اگر کسی در زمان کوتاه تری نسبت به سایرین به خط پایان مسابقه برسد ولی از تمامی گیت ها نگذشته باشد برنده محسوب نمی شود.

مدیریت مسابقات پرواز با لباس بالدار به این صورت است که در گیت ها و لباس شرکت کنندگان دستگاه های جی پی اس و ردیاب مخصوصی تعبیه شده است، و از طریق مانیتور ها و سیستم های کامپیوتری آنلاین که روی زمین در محل برگزاری مسابقات قرار دارد، نتایج مسابقه و برنده ی نهایی به صورت مستقیم و بلافاصله اعلام می شود.

برای شرکت در چنین مسابقاتی، میبایست از مهارت ها و توانمندی های پرواز بسیاری برخوردار باشید و هود را به تکنیک های خاصی در این زمینه مجهز کرده باشید.

پایان پرواز در ورزش پرواز با لباس بالدار با چتر نجات صورت میگیرد. بدین صورت که دو چتر نجات در لباس های پرواز قرار گرفته، که اگر اولی به میل شخص پرنده باز نشد و عمل نکرد، دومی بصورت اتوماتیک عمل میکند و شخص به آهستگی فرود می آید.

کایت سواری

معرفی ورزش های هوایی قسمت سوم

  • کایت سواری Hang Gliding !

 

یکی دیگر از زیر شاخه های ورزش های هوایی، فعالیت تفریحی – ورزشی هیجان انگیز کایت سواری ( Hang Gliding ) است.

شروع طراحی و ساخت کایت ها به حدودا اواخر قرن 6 میلادی بر میگردد. زمانی که برای اولین بار چینی ها شروع به ساخت شبه کایت هایی کردند که قادر به تحمل  یک انسان با وزن متوسط بودند. اما کایت های ابتدایی از ایمنی کافی برخوردار نبودند، بنابراین در آزمایش های اولیه با شکست مواجه شدند. بعد ها نخستین پله های پیشرفت در زمینه ی کایت سازی، در سال 1880 توسط یک مهندس آلمانی صورت گرفت که اولین فردی بود که توانست با یک وسیله ی بدون موتور پرواز را تجربه کند. از آن پس طراحی و ساخت کایت ها روند پیشرفت صعودی در پیش گرفتند تا به کایت های مدرن امروزی رسیدیم.

کایت KITE  یک بال بزرگ است با چهارچوبی ساده ولی مقاوم و مستحکم. جنس بال کایت ها همانند گلایدر ها از نوعی پارچه با وزن سبک و کیفیتی با دوام است. در واقع کایت برای خلبانش حکم بال پرندگان را دارد. و خلبان به صورت آویزان در زیر بال کایت قرار گرفته و میبایست با حرکت بدن خود کایت را کنترل کند و در مواقع لازم آن را تغییر جهت دهد. برای شروع به حرکت با کایت، خلبانش باید در جهت باد در سطحی که دارای سراشیبی ست حرکت کرده و با کایت بر جریان باد سوار شود.

شما در زیر کایت میله ای مثلثی شکل خواهید دید که نامش میله ی کنترل است. که خلبان با در دست گرفتن آن و حاکم شدن بر آن نی تواند تسلط بیشتری روی حرکات کایت داشته باشد. قبل از سوار شدن به کایت خلبان باید خود را به لباس مخصوص پرواز، کلاه ایمنی، پوتین و دستکش مخصوص مجهز کرده باشد تا مسایل ایمنی و امنیتی برایش حفظ شود. حتی داشتن چتر نجات نیز گزینه ایست که بسیار توصیه می شود.

 

  • پرواز با بالن Hot Air Balloon !

یکی دیگر از نمونه های ورزش های هوایی و هواگرد ها بالون است. که امروزه اسم آن را میان ورزش های مهیج، تحت عنوان پرواز با بالون می بینید. بالون به دلیل حالت شناوری اش در هوا معلق می ماند و به کمک نیروی باد در هوا جا به جا شده و به حرکت در می آید. بالون ها از 4 قسمت تشکیل می شوند: محفظه، گردنه، سبد و مشعل گازی. اولین بالون های هوای گرم را برادران مون گلفیه در سال 1783 ساختند که تنها ظرفیت حمل یک نفر را داشتند. در ابتدا بالون ها کاربرد نظامی داشتند و به شکلی که امروزه در دنیای ورزش و تفریحات هیجان انگیز از آنها استفاده می شوند نبودند.

جنس بالون ها از پارچه های مقاوم و ضد آب است. حمل و جا به جایی آن برایتان بسیار آسان خواهد بود، زیرا که درون محفظه ی کوچکی تا شده و به راحتی در صندوق ماشینتان جا خواهد شد.کنترل حرکت بالون با جهت باد تنظیم می شود و تنها کنترل خلبان روی آن این است که با تغییر ارتفاع بالون، بیشترین استفاده را از باد در جهت حرکت بالون کند. در پاره ای از مواقع از بالون برای فیلم برداری های هوایی و بررسی های هواشناسی نیز استفاده می شود. اما امروزه بیشترین کاربرد بالون ها در راستای فعالیت های تفریحی یا ورزشی است. و حتی در بسیاری از مناطق نیز جاذبه های توریستی ایجاد کرده است. و از سراسر دنیا در برخی از کشورها علاقه مندان در جشنواره های بالون برای رقابت با هم، گرد هم می آیند و با قوانین و آیین خاص خودشان مسابقاتشان را برگزار می کنند.

آفرود

آشنایی با آفرود قسمت چهارم

  • لاستیک های مناسب آفرود!

در اینکه یک لاستیک معمولی پاسخگوی نیاز آفرود نوردی تان نخواهد بود جای هیچ شکی نیست. در نتیجه لازم است پیش از اقدام به مجهز کردن خودروی خود اطلاعات کافی در زمینه ی تجهیزات فنی ماشین های ویژه آفرود را بدست آورید.

قطعا یک لاستیک مناسب با کاربری ویژه آفرود، مهم ترین و اساسی ترین فاکتور پس داشتن یک خودروی خوب و قدرتمند است.

لاستیکی که در برابر ناملایمات مسیر انعطاف پذیر بوده و از مقاومت بالایی برخوردار باشد. احتمالا اولین چیزی که پس از مشاهده ی ماشین های عظیم الجسه آفرود نظرمان را جلب می کند، لاستیک ها و تایر های بزرگ و قدرتمند آنهاست که ارتفاع شان نیز بسیار بیشتر از حد معمول عموم تایر هاست. این لاستیک ها ماشین ها را به نوعی زمخت تر می کند، اما می توان گفت بدون آنها دیگر قادر به آفرود نوردی های جذاب و ماجراجویانه نخواهید بود یا دست کم برایتان بسیار بسیار دشوار خواهد شد.

البته لازم به ذکر است فاکتور یک لاستیک مناسب برای آفرود تنها اندازه و جسه ی غول آسای آن نیست، بلکه باید به میزان مناسب و منطبق بودن آن با مسیر توجه داشت. زیرا اینطور به نظر می رسد که افزایش سایز و اندازه ی لاستیک های ماشین های آفرود جز برای جلوگیری از صدمه دیدن کف خودرو و بالا بردن ارتفاع، و جذابیت ظاهری آن برای بخش فنی خودروهای آفرود مزیت دیگری ندارند. در نتیجه نکته ی مهم در انتخاب لاستیک مناسب، سنجیدن قابلیت های آن برای پیمودن مسیر مورد نظر است. در آفرود هر مسیر لاستیک خاص خودش را میطلبد.

نکته ی دیگر در خصوص لاستیک های ویژه ی آفرود که به کیفیت سفرتان کمک خواهد کرد، کم بودن باد تایر ها در بیراهه نوردی هاست! طبیعی ست که این امر ممکن است موجب کاهش شتاب و سرعت خودرو تان شود، و یا میزان سوخت آن را بالا ببرد، اما گفتنی ست راندن در مسیرهایی که خارج از محدوده ی جاده ها یا به عبارتی در بیراهه ها و ناهمواری هاست، اوضاعش فرق می کند! برای رانندگی در مسیرهای صعب العبور شما نیاز دارید تا کمی باد تایرها را پیش از شروع آفرود نوردی تان کاهش دهید. این کار دو پیامد مثبت برایتان در پی خواهد داشت. یکی اینکه به دلیل نرم تر شدن لاستیک ها، انعطاف پذیری آنها در برابر ناهمواری های جاده بیشتر شده، که این هم به نفع ماشین خواهد بود و هم به نفع سرنشین هایش. مورد بعدی اینکه وقتی شما باد لاستیک ها را تا حدی کم می کنید، باعث میشود لاستیک ها چسبندگی و ملایمت بیشتری نسبت به زمین و ناهمواری هایی سطحش پیدا کنند و در نتیجه از تکان ها و فشار های شدید وارد شده به خودرو جلوگیری کرده و گذشتن از مسیر را برایتان آسان تر می کند.

اما نباید فراموش کنیم که کم کردن باد تایر ها حد مشخص و مجازی دارد. و باید توجه داشت تا بیشتر از حد لازم باد تایر ها را کم نکنیم، زیرا کم کردن بیش از حد باد لاستیک ها باعث می شود کلا نتیجه ی عکس بگیرید و قطعا خطرات و آسیب های احتمالی فراوانی برای خودرو و سرنشینان خواهد داشت. چیزی که تقریبا همه در خصوص آن اتفاق نظر دارند این است که بهترین میزان برای باد لاستیک ها، کمی بیشتر از نصف آن است.

آفرود

آشنایی با آفرود قسمت سوم

  • خودرو های ویژه آفرود!

مسیر های آفرود به خودی خود نشان می دهند که شما با هر ماشینی قادر نخواهید بود یک آفرودر باشید و بی پروا به دل هر مسیر و جاده ای بزنید. وضعیت ماشین، نوع لاستیک ها، لوازم جانبی پیشرفته و تجهیزات خاص همه و همه جز فاکتور هایی هستند که ماشین شما را تبدیل به یک خودروی ویژه آفرود و شما را تبدیل به یک آفرودر می کنند. زیرا به نظر می رسد شما با خودرو های معمولی و لاستیک های معمولی نمی توانید از مسیر هایی که آفرود میطلبد، مانند سنگلاخ ها، تپه های شنی، و مناطق کوهستانی و رودخانه ها عبور کنید.

به همین جهت ماشین های ویژه ی آفرود کاملا متفاوت بوده و برای عبور از مسیرهای پر پیچ و خم و بیراهه های دارای سنگریزه و گل و لای، و در کل شرایط جاده ای ناهموار طراحی و در نظر گرفته شده اند. بطور کلی ماشین های آفرود را می توان از جسه و لاستیک های بزرگ با شیار های عمیق شان نیز شناخت. در واقع ماشین های آفرود از انعطاف پذیری بسیار بالایی نسبت به مسیر ها و نوع جاده ها برخوردار اند، و همین ویژگی این ماشین ها، که این اطمینان خاطر را به صاحبانشان میدهد که آنها را از هر مسیری عبور خواهد داد، و توانایی گذشتن از هر شرایط بد جاده ای را نیز دارند، باعث شده این خودرو ها از محبوبیت ویژه ای برای صاحبانشان برخوردار بوده و طرفداران خاص خودشان را داشته باشند و کانون توجه علاقه مندان بسیاری به رانندگی در بیراهه ها قرار بگیرند.

در زیر چند نمونه از بهترین ماشین های آفرود دنیا را برایتان نام خواهیم برد:

  • جیپ رنگلر Jeep Wrangler روبیکون هارد راک ادیشن ۲۰۱۷

( که یکی از ایده آل ترین ماشین‌های ویژه آفرودی ست که اینروزها مورد توجه آفرودرها واقع شده است. جیپ رنگلر را به‌عنوان معیاری برای سنجش کیفیت ماشین های آفرود و رانندگی با آنها در مسیرهای دشوار در نظر می گیرند. یکی از آپشن های دیگری که به این خودروی همه چیز تمام اضافه شد، پکیج Cold Weather  یا همان پکیج آب و هوای سرد است که قابلیت هایی نظیر صندلی‌های گرم، کفپوش‌های مناسب برای تمام فصول، چراغ‌های جلوی LED ، چراغهای مه‌شکن در آن تعبیه شده است. )

 

  • تویوتا Toyota۰۱۷ ۴ Runner TRD Pro 2017 آفرود

( این خودرو با دارا بودن سیستم فوق العاده ی فنری منعطف در نسخه ی جدیدش، بی شک یکی از بهترین و درجه یک ترین ماشین های ویژه آفرود سال 2017 در سراسر دنیاست. یکی دیگر از قابلیت ها آن سیستم دیفرانسیل عقب قفل شونده و Crawl Control آن است که جلوی بسیاری از تکان های وارد شده به ماشین و شدت آن را میگیرد. )

 

  • تویوتا Toyota لندکروزر 2017

( با طراحی فوق العاده و بی نظیر ظاهری اش و با داشتن 3 ردیف صندلی و امکان استقبال از 8 سرنشین را یکی دیگر از خودروهای آفرود مورد پسند آفرودرهاست. )

 

 

 

 

 

 

 

 

  • لکسوس Lexus مدل LX 2017

( یکی از خودرو های لوکس آفرود است با قابلیت های فنی قابل توجه نظیر موتور 8 سیلندر و توان خروجی 383 اسب بخاری، که آن را در نوع خودش یکی از پر قدرت ترین ماشین های آفرود می کند. )

 

و ماشین های جذاب دیگری نظیر پورشه PORSCHE کاین مدل 2017 ، یا هیوندا سانتافه ی اسپرت، نیسان مورانو 2017، که از جمله ماشین های لوکس و اسپرت و قدرتمند ویژه ی کارتینگ هستند.

 

درباره ی روستای پله کانی و تاریخی ماسوله

درباره ی روستای پله کانی و تاریخی ماسوله

روستای تاریخی ماسوله که جز معدود روستاهایی ست که بافتی پله کانی دارد، امروزه به خاطر ساختار عجیب و جالبش، معماری خاص وخانه های گلی و بازارچه های سنتی اش توریست های زیادی را از داخل و خارج ایران به خودش اختصاص داده است. و یکی از فعال ترین قطب های گردشگری استان گیلان در تمام فصول است. و یکی از زیباترینو دیدنی ترین مناظر گردشگری استان گیلان می باشد.

به محض ورود به ماسوله با بافت پله کانی آن رو به رو خواهید شد. و شهر کوچکی را روی بدنه ی کوه خواهید دید با کوچه ها و گذر های باریک و پله ای که خانه هایش روی هم قرار دارند. بافت خانه ها و منازل در ماسوله به این صورت است که سقف یک خانه، حیاط خانه ی دیگر یا بخشی از خیابان است.

موقعیت جغرافیای و تاریخچه ی ماسوله

روستای تاریخی ماسوله در استان گیلان است و در ضلع شرقی یکی از رشته کوه های تالش و در سراشیبی کوه واقع شده است. ماسوله به دلیل نوع معماری خانه ها و بافت شهری اش، در ایران و خارج از ایران به شهرت چشمگیری رسیده است. ماسوله به لحاظ موقعیت جغرافیایی در 26 کیلومتری جنوب غربی شهر فومن و 65 کیلومتری جنوب غربی شهر رشت واقع شده است.

اختلاف ارتفاع از پایین ترین نقطه ی آن تا بالاترین نقطه ی آن چیزی در حدود 100 متر است. ماسوله در گذشته به دلیل بودن تقاطع مهمی از گذر گاه های کوهستانی میانی مناطقی مانند آذربایجان و زنجان و گیلان و تالش دارای موقعیت استراتژیک و نظامی حایز اهمیتی بوده است. و اهمیت این موقعیت نظامی در زمان فتحعلی شاه دو چندان شد زیرا در آن زمان ماسوله به طور کامل در دست ارتش بود و برای توپخانه ی ایران گلوله تولید می کرد.

بومی های قدیمی ماسوله آنجا را دارای دو بخش ماسوله ی قدیم و ماسوله ی جدید می دانند. و می گویند ماسوله ی جدید پس از اینکه اهالی ماسوله ی قدیم آنجا را به دلیل شیوع طاعون ترک کردند در طرف دیگر کوه شکل گرفت.

در ابتدا ماسوله دارای حدودا 6 محله به نام های : کشه سر علیا، کشه سر سفلی، ریحانه بر، خانه بر، مسجد بر و اسد محله ، 2 یا 3 کاروانسرا، 2 حمام و بازارچه ای شامل 400 مغازه ی کوچک بود. که معمولا در زمستان و به دلیل سختی مسیر و کمبود امکانات خالی و سوت و کور می ماند. اهالی ماسوله عموما تالش هستند و زبان آنها به زبان ماسوله ای معروف است.

در ماسوله و لا به لای گذر های پله کانی و باریکش بازارچه ها و کافه های سنتی ای را خواهید دید که لذت نوشیدن یک استکان چای ساده را در آن منظره برایتان چندین برابر خواهد کرد.

جاذبه های دیدنی
1) بافت و معماری ماسوله با خانه های گلی شاید به تنهایی یکی از عوامل و جاذبه هایی باشد که ماسوله را تبدیل به جایی کند که یکبار حداقل آن را میبایست دید.
2) بازارچه ی محلی و سنتی صنایع دستی ماسوله به عنوان یکی دیگر از شاخص های شهری در جاذبه های گردشگری این شهر
3) بازارچه ی محلی با خوراکی های محلی مانند کاکای ماسوله ایو نان روغنی ماسوله
4) پارک جنگلی ماسوله با بناهای سنتی و اصول معماری و مهندسی منحصر به فردش
5) مسجد صاحب الزمان ماسوله ( در محله ی خانه بر ) که با خشت و گل ساخته شده است و ارزش تاریخی بسیاری دارد

اقامتگاه های ماسوله

در ماسوله هم می توانید در هتل ها اقامت داشته باشید و هم در خانه های گلی محلی که توسط بومیان برای اقامت موقت اجاره داده می شود. اقامت در هر دو محیط تجربه ی دلچسبی خواهد بود زیرا شبهای ماسوله بی نظیر است. شهر یا بافت پله کانی اش غرق در سکوت و نورهای ملایم چراغ های تیر برق می شود. و تماشای طلوع آفتاب میان خطوط سبز و آبی آسمان و کوه تجربه ای فوق العاده دلچسب و به یاد ماندنی خواهد بود.